Zondagmorgen staat de Classic F1 bij SRA op de Slotracekalender. In Japan wordt ook een echte F1 GP verreden, dus we moesten toch vroeg op. We kunnen ook hier de start meepikken. Lang duurde de pret niet, want na 2 bochten ging het al mis. Gelukkig niet voor Max, zodat hij later weer een zege kan bijschrijven.
Wat eerder dan voorzien ben ik in Almere. Zoals gebruikelijk staat John al te knijpen. Paul is er uiteraard ook en even later druppelen de meeste SRA-ers ook binnen. Net als de deelnemers. Paul heeft al koffie weten te zetten en even later kunnen we aan het eerste bakkie. Dennis heeft er kleffe cake bij! Er kan eigenlijk niets meer misgaan.
Even de baan verkennen, of alles het nog net zo doet als vrijdag. Ik heb het idee dat ik een paar tienden mis gek genoeg. Hierna stallen we de overgebleven auto’s en andere verkoopbare spullen van Herman uit. Er wordt meteen flink geshopt.
De Classic F1 auto’s zijn modellen uit de periode jaren 60 tot halverwege de jaren 70. Een aantal SRA-oudjes heeft die dingen nog echt zien en horen rijden! Echte liefhebberauto’s ook. Policar heeft dat begrepen en heeft ware kunstwerkjes weten te creëren. Ik tel alleen al aan het BRM-kapje zo’n 40(!) aparte onderdelen! Het kapje van John bestaat daarentegen uit ongeveer 5 onderdelen.
Er is weinig tuning nodig om de auto’s snel te krijgen. De speling tussen chassis en motor mount iets verruimen en de motordraadjes permanent vrij zien te houden van de vooras. En dan heb je nog de banden. Dat blijkt toch steeds weer de sleutel tot succes te zijn. Eind jaren 60, begin jaren 70 ontwikkelden ze de echte racebanden heel erg snel, steeds weer iets breder om de oplopende vermogens aan de weg te kunnen houden. Er zijn inmiddels vele soorten slotrace-banden, merken, maten, zacht, medium en hard. Keuzestress dus.
Hofleverancier van de auto’s, Policar, doet ook een duit in het zakje door telkens nieuwe modellen uit te brengen waarbij de banden het originele voorbeeld volgen. Zo stapten Lotus en Ferrari in 1972 over van de Firestone band op de Goodyear. Die laatsten gebruikten een kleine velg met daarop enorme ballonbanden. De Firestones hadden een grotere velg met een wat bescheidenere band eromheen. Een beetje meer zoals het nu is in de F1. Hierdoor zijn onze mogelijkheden nu eindeloos. Door de banden op gevulde luchtkamervelgjes te verlijmen en deze dan vervolgens iets taps af te schuren krijg je ongekende griplevels die voor onmogelijk geachte tijden zorgen.
Doordat we met gewone 10mm brede Sideways Hard banden al 8.0 kunnen rijden met niet bijzonder getunede auto’s, ligt het voor de hand hun F1-banden ook te proberen. Ze zijn dikker en ook in Medium en Soft verkrijgbaar. In de GT klasse een bewezen winnaar. NSR heeft ook perfecte F1-banden voor hun modellen met de kleinere velg. Ze zijn ook lekker breed. Ook hun GT3-banden kunnen prima mee op de originele maat velgen waar de Firestone banden op passen. Policar en Slot.it hebben redelijk vergelijkbaar rubber. Alles in diverse hardheden.
Vandaag zien we alle combi’s wel voorbij komen. Zelf ben ik overgestapt naar Sideways Medium banden op een iets kleiner velgje dan het origineel. Zonder luchtkamer en/of foamvulling. Die zijn iets langzamer dan de NSR-banden, maar ik vind ze erg zeker overkomen en bovendien lijken ze minder troep te verspreiden c.q. op te pikken. We gaan het zien.
De SRA-mannen komen tot de volgende keuzes: Dennis kiest uiteindelijk voor zijn steeds beter rijdende Ferrari. Kees heeft de BRM ook mooi betrouwbaar en snel gekregen. Willem daarentegen lukt het niet de Lotus naar aanvaardbare prestaties te loodsen. Hij gaat in op het aanbod van John en krijgt de beschikking over zo’n rood-zilveren Wing car. Ik ga ook rijden met de BRM, die van Jo Siffert.
Keuring: Jacqueline is er intussen ook en aan de baan is het een behoorlijke drukte. Er wordt gekeurd op Jacqueline haar eigen Magnet Marshall en de eigenbouw “Test Bench” uit de 3D-printer van Henri. Dit i.p.v. onze eigen snelheidsmeter. Er zou 2 km verschil zitten tussen beide meters. Welke het beste is? Geen idee. In ieder geval is het allemaal op dezelfde apparaten gemeten. Ik hecht trouwens totaal niet aan de gemeten topsnelheid. Op de baan ziet het er vaak heel anders uit en daar moet het gebeuren.
De fraaie hoogtemeter van Paul wordt ook al overgeslagen. Daarvoor in de plaats haalt John – vandaag de keurmeester – een soort decoupeerzaagblad onder de auto door waar de tandjes vanaf zijn geslepen. 0,95 mm is de dikte. Enkele auto’s blijven maar net vrij van dit stukje ijzer. Ik heb de BRM verkeerd in elkaar gezet waardoor de achterflapjes van het chassis zover afzakken dat ze bijna op de baan komen. Er zitten daar eigenlijk te veel schroefjes bij elkaar.
Kwalificatie: Vooraf reed ik al na 3 rondjes een 7.8 met de auto van John! Dus dat is duidelijk een brug te ver voor de Policar auto’s van de overige deelnemers. De andere Wing car, die van Sebastiaan, moet daar ook in de buurt kunnen komen. De snelste Policars verwacht ik pas in de 8.2.
Sebas is inderdaad de snelste, maar blijft net boven de 8 sec hangen. Langzamer dan vorig jaar. Willem is 2e net voor John. Beide hebben ze de Tupperware bakjes met John’s rood/zilveren kleurenschema. Kees zit daar kort op en de andere Jo Siffert BRM, die van mezelf, volgt. Wel ruim 0.2 langzamer dan vorige week. Dan is het Dennis die zijn Ferrari 312B eindelijk aan de praat heeft gekregen. De hele overbrenging is ervoor door elkaar gegooid.
Hierna komen alle gastrijders aangevoerd door Job. Het merendeel beschikt over de Lotus 72D. Alleen Sjouke heeft een Ferrari, net als Dennis en Rob Coccu – spreek uit: Koe-koe – heeft zijn originele March bolide meegebracht. Vermeld moet worden dat de jonge Twan vlak achter Job aansluit en daarbij gebruik maakt van een auto van Job.
De race. We hebben 12 man, dus 3 groepen van 4. Elke stint duurt 6 minuten, zodat we behoorlijk veel tracktijd hebben vandaag.
Race 1/1: Rob van Altena, Rob Coccu, Alphons en Sjouke. Lotus, March, Lotus en een Ferrari. Het zijn Sjouke en Rob C. die de leiding pakken. Hoewel de Ferrari wat tandwiel gegier laat horen bij het gas loslaten blijft hij mooi snel over de baan gaan. De beide Loti hebben voorlopig het nakijken. Vooral die van Rob heeft het niet vandaag. Hobbelend door de carousel, op de gekste plekken van de baan schietend, het is niet zijn dag. De Lotus knapt er ook niet echt van op.
In de derde stint pakt Rob C. het initiatief definitief over. Met weer een 39 loopt hij minimaal 2 ronden weg bij de concurrenten. De afsluitende stint zal daar geen verandering meer in brengen. Weer is de March de snelste, nu gevolgd door de weer wat opkrabbelende Rob van Altena. 154 ronden voor de winnaar, snelste ronden net onder de 9.
Race 1/2: JW, Job, Twan en Dennis. BRM P160, 2x een Lotus 72D en de Ferrari 312b. Dennis gaat er als een haas vandoor. Mijn auto heeft een rondje of 2 nodig voordat hij een keer voluit gaat, maar dan gaat hij ook echt goed. Ik hengel Dennis langzaam binnen en allebei hebben we 42 ronden, dat is een solide basis! 3 à 4 ronden op de Drentse tegenstanders.
Op baan 3 gaat de BRM redelijk en weet ik Dennis net voor te blijven. In de derde stint zijn de rollen omgedraaid, mede doordat ik een paar aanslagen te verwerken kreeg van de concuDrentie. Qua rondetijden ben ik de snelste met uitschieters naar de 8.4. Dennis blijft steken in de 8.8. De afsluitende stint moet de beslissing brengen.
De BRM is niet vooruit te branden en glibbert alle kanten op. Ik haal de 9.0 amper. Snel een tape beurt aangevraagd en meteen zijn daar de 8.4-tjes weer. Met een halve ronde meer dan de Ferrari van Dennis pak ik de leiding in deze stint en in deze race. Als we het met onze clubrace vergelijken blijven we toch iets achter. Dan zou ik in de 166 moeten zitten, het zijn er nu 163.
Race 1/3: Sebas, John, Kees en Willem. De Williams, een Brabham(?) een BRM P160 en een Williams(?). Het is Willem die er als een raket vantussen schiet. En dat op baan 1. Ondanks het stevige tempo van de anderen perst hij er maar liefst 44 ronden uit, 2 meer dan wie dan ook! In de tweede stint hetzelfde beeld.
Vlak voordat de 6 min. om zijn komt er steeds meer herrie onder het Tupperware bakje vandaan. In de carousel blijkt de hele kap los van het chassis te zitten. Het simpele inhaak/klik-klak systeem werkt niet helemaal naar behoren en Willem moet naar de kant. In de racetijd van stint 3 volgt een langdurige reparatie. Ook het schoentje blijkt los en tot overmaat van ramp is er ook een kabeltje afgebroken dat moet worden gesoldeerd. Welgeteld 1 ronde weet hij hierdoor aan het geheel toe te voegen…
De anderen hebben intussen flink door kunnen knijpen en John (42) en Kees met 1 minder staan er prima voor. In stint 4 gaat het nog niet fameus met Willem en is het andermaal John die 42 laat bijschrijven. Sebastiaan krabbelt weer wat terug met een hoge 41. Kees heeft voor het eerst een score onder de 40.
165 voor John, 164 voor Sebas en 162 voor Kees. Het zit allemaal dichterbij dan verwacht en omdat de tijden van de toppers ook niet super zijn is er in de tweede race nog van alles mogelijk!
De lunch moet even worden geïmproviseerd. De motorclub heeft een landelijke protestvergadering uitgeschreven. De bar is dus onbruikbaar. Dennis heeft met behulp van een los paneel een soort uitgiftebalie weten te maken. De tosti’s worden in de aanpalende ruimte gebakken en dus buitenom verkocht. Het is onverwacht heerlijk weer dus iedereen blij.
Race 2/1: Rob van Altena, Twan, Willem en Alphons. Willem is een league of his own zoals dat heet. De andere 3 houden elkaar goed in evenwicht! 40 om 37. Hierna zakt het tempo wat in en weet alleen Rob zich behoorlijk te verbeteren met zijn 39 in baan 3. Twan merkt hoe lastig baan 1 is.
Stint 3 is het Willem die zich nu definitief losmaakt van de rest onder aanvoering van Rob. In de afsluitende stint is het Twan die op baan 4 nog probeert Alphons onder druk te zetten, maar het komt iets te laat. Bovendien is baan 3 van Alphons een van de snellere. De langzaam uit elkaar gevallen Lotus van Rob zit daar ruim 1 ronde voor.
Race 2/2: Kees, Sjouke, Job en Rob C. Hoewel Kees de lastige baan 1 heeft gaat hij er als een raket vandoor. Nagenoeg foutloos klokt hij een fraaie 42 ronden! Sjouke en Job komen met hun 39 ronden nog een beetje mee en Rob C. zit daar alweer 2 ronden achter. In de tweede stint gaat Kees gewoon door, ditmaal op 3. 40 is wel iets minder snel. Job zit op maar 1 ronde en die marge heeft hij ook op Sjouke. Zijn Ferrari loopt best goed alleen hoor je hem veel meer dan de rest als hij van het gas afgaat. Net of hij meer afremt op de motor.
In de derde stint stamp Kees de BRM 41 keer rond. Ook nu kan de rest niet volgen. Sjouke is de beste met 38. In de afsluitende rit komt Kees op 40.50 uit Job en Sjouke zetten daar dikke 38-ers tegenover. Kees 1 met een fraaie 163.50, snelste ronde in de 8.5. Job en Sjouke zitten heel dicht bij elkaar in de 152 en Rob komt in de 145 uit.
Race 2/3: De afsluitende race van vandaag. John, JW, Dennis en Sebas. Weer loopt mijn auto de eerste 2 ronden te traag. Hoewel ik goed van de plek kom ben ik meteen laatste. Op deze baan 2 is het griplevel maar matig. Dennis is los. 43 ronden, hij pakt een ronde op de beide Wing cars!
Vlak voor tijd laat ik mijn banden al een keer tapen. Hierdoor heb ik al 2 ronden aan de broek. Baan 1 gaat hierna bijzonder lekker. Ik kom goed mee totdat ik mijn enige foutje maak dit weekend. Daarna is de auto het even kwijt en wordt er weer getapet. Sebastiaan en Dennis zijn niet heel ver uitgelopen, John heeft 2 ronden weten te pakken.
Hierna – stint 3 – hebben de SRA-mannen weer de binnenbanen. Het is een eenzame race. Sebastiaan heeft meer en meer problemen met de Williams en komt 3 ronden tekort. De anderen hebben allemaal 41 ronden. Nog steeds vind ik de rondetijden niet opzienbarend. Er hangt een soort grauwsluier over mijn auto die soms even weg is. Ik kom in baan 3 opeens twee keer achter elkaar met een 8.2 aanzetten, dat is heel snel voor vandaag.
Stint 4 mag ik op baan 4 rijden. Een snelle baan die de BRM wel ligt. Maar door genoemde sluier ben ik vandaag niet in staat de vertrouwde tijden te rijden. Inderdaad is de auto wel goed, maar niet super. Ik kan John lang bijbenen maar op het laatst loopt hij net iets bij me vandaan. Maar met bijna 42 ronden kan ik leven. Dennis en Sebas zitten ook boven de 41,5, dus wederom erg aan elkaar gewaagd. Rondetijden gemiddeld rond de 8.4.
De overwinning in deze race – en overall – gaat naar John, een halve ronde voor op Dennis, dan volg ik voor Sebas. Vooral Dennis verbetert zich goed ten opzichte van race 1. Hierdoor wordt hij 2e. Zelf ben ik net voor Kees op plek 3 geëindigd. De beide Jo Siffert’s zitten na 48 minuten racen 17 baanstukken van elkaar! Dan is Sebas 5e, Sjouke knap 6e, dan Job, Rob C en Rob van A. Dan Alphons en nieuwkomer Twan. Tenslotte is het pechvogel Willem die de rode lantaarn draagt.
Helaas moet ik er snel vandoor. Dennis maakt nu de foto’s van de prijsuitreiking. Die is in handen van Jacqueline. De 3 toppers van vandaag krijgen een mooie medaille en mogen met Jacq op de foto. John met zijn Brabham, samen met zijn bijna identieke Williams broertje, de enige auto’s zonder het inmiddels beroemde Policar mechaniekje. En dat die dingen snel zijn dat weten we inmiddels.
Onze Dennis deed het natuurlijk super met de Ferrari die eigenlijk nooit zo goed was tot nu toe. Dat ik nog 3e ben geworden had ik vooraf ook niet verwacht. De auto hoort stomweg sneller te rijden dan wat hij vandaag liet zien. Gelukkig bleek hij erg betrouwbaar op de weg te liggen waardoor ik weinig tijd verloor. Kees deed het ook erg goed vandaag. John verzuchtte dat de thuis rijders “tough competitors” zijn, “hard to beat“. We beschouwen het maar als een compliment.
Sebas is te druk bezig met zijn huis denk ik, want hij kwam niet helemaal uit de verf vandaag. Sjouke deed het eigenlijk erg goed met de bijna standaard Ferrari: “alleen wat metrische schroeven erin” waarmee hij Job net voor wist te blijven. Rob C., doorgaans zeer constant, ging in race 2 wel opvallend minder goed dan in race 1.
Andere Rob heeft denk ik ook wat minder tijd in de voorbereiding kunnen stoppen. Ook lijkt zijn lijm wat over de datum. Er lagen na afloop meer onderdelen om de Lotus heen dan er nog op zaten. Daarna Alphons, als altijd wel constant en Twan, duidelijk wat onwennig op deze baan, wist zich in race 2 aardig te verbeteren. En dan Willem, hij begon zo snel met een ongeëvenaarde 44 ronden en dan zo eindigen…Engelse autos Willem. Volgende keer beter!
Voor een verslag vanuit een ander oogpunt, bekijk ook eens het blog van Alphons:
https://alphons-p.blogspot.com/2024/04/het-was-vroeg-opstaan-op-zondag.html
De term ConcuDrentie vind ik geweldig goed gevonden 🤣
Heb jij je nu vergist met de einduitslag? Je hebt in de lijst jezelf en Kees omgewisseld!