Kees heeft de weken voorafgaand gevraagd wie er zin had in een toerwagen race, gewoon voor de fun. Dan is de beperking wel dat het over de wat meer old school merken moet gaan, het pre-Slot.it tijdperk zeg maar. Ninco, Scalextric, Fly, maar ook Spirit, Teamslot en nog wat exoten zijn niet uitgesloten. Keuze zat zou je denken. Maar als je dan op vrijdagavond kijkt wat er voor gebakjes op de baan verschijnen… een geheel nieuwe definitie van het begrip toerwagen. Qua techniek is alles wel redelijk uit dezelfde periode. De enige verdere beperking zit hem in de topsnelheid, die mag niet boven de 35 km/h liggen en er is een maximale magneetkracht van 25 gram.
De sleutelaars in ons midden komen dan meteen weer bovendrijven. Dennis, Kees, Willem, Bas en ik hebben echte toerwagens, min of meer uit de beschreven periode. Er rijden opvallend veel Fransoosjes rond in de vorm van Ninco Renault Megane’s en de Silhouette Peugeot van Kees. Bas heeft een SCX Volvo kap op een HRS chassis geplakt. Verder zie ik nog een Ninco Mercedes DTM van Erwin, een Fly Marcos van Paul en tenslotte een Power Slot Nissan van Fred.
Vorige week is er al wat getest met de diverse auto’s. Willem rijdt royaal onder de 9 sec, met de wel wat platte brede Fly Racing Capri. De toon is daarmee gezet! Kees heeft de beide Spirit Peugeots en besluit mede vanwege de concurrentie aan de dikke Silhouette versie vast te houden. Dennis heeft een later model Megane met wat nieuwere Ninco techniek. Het ding wil hard zat, maarja, die bochten he. Mijn Spirit Peugeot rijdt met een Ninco motor ook erg lekker, maar met een topspeed van 22 km kom je niet onder de 9.
Ik besluit mijn oude Ninco Megane, type dakkapel, even op te frissen. De achteras staat scheef, het roze Ninco motortje haalt met 18v nog geen 25 km/h, dus daar gaat een Spirit motor in. Rond het chassis zit ook hier en daar wat los, dus dat wordt weer fris verlijmd. Ook de gewichtsverdeling is helemaal 2007, dus die wordt naar de nieuwste inzichten aangepakt. Tenslotte punt ik het kapje een beetje bij en gaat er een mat lak overheen waardoor de Red Bull livery weer helemaal up-to-date is.
Er is geen keuring. Ik heb de oude Megane even terug moeten tunen, omdat de motor/tandwiel combi een topspeed van 38 km/h blijkt op te leveren. Gelukkig heb ik een groter tandwiel bij me dat nog soepel in de pinion grijpt ook! 32 km/h, dat is mooi. Magneetkracht heeft hij bijna niet! 3gram.
De kwalificatie. Ik zet mijn geld op Willem, gezien de blakende vorm waarin hij en ook zijn Ford verkeerd. Maar ook Kees, Dennis en mijzelf moeten in de buurt kunnen komen. En dat klopt ook wel. Willem op 1, dan ik, Kees en Dennis. De eerste 3 onder de 9 sec, de rest daar al boven met de worstelende Erwin als laatste.
Kwalificatie | ||
1 | Willem | 8.73 |
2 | JanWillem | 8.84 |
3 | Kees | 8.95 |
4 | Dennis | 9.16 |
5 | Paul | 9.53 |
6 | Fred | 9.64 |
7 | Herman | 9.73 |
8 | Karel | 9.96 |
9 | Bas | 9.97 |
10 | Erwin | 10.92 |
Race 1: Herman, Bas, Erwin en Karel. Herman heeft de bekende issues en loopt al behoorlijke achterstand op. Erwin en Karel houden elkaar aardig bezig, maar Bas komt ondanks de wat lomperige Volvo toch 2 ronden verder. De tweede stint ongeveer hetzelfde beeld. Bas moet even de kapsteun van het HRS chassis opnieuw verlijmen, maar weet op 1 toch iets meer te rijden dan de rest. De marshals hebben het lekker druk! In de derde stint is Herman op zijn best en pakt wat ronden terug op zijn 2 naaste concurrenten.
De Megane’s van Karel en Herman zijn beide van Kees. Hij ziet de mannen er soms wat stevig ingaan. Erwin doet goede zaken t.o.v Karel. De laatste stint verandert niet veel meer. Bas dik voor, dan Karel, Herman en Erwin. Hierdoor wordt Erwin toch mooi 2e voor Karel.
Race 2: Dennis, Fred, Bas (indaaier) en Paul. Kan Bas de Volvo nu beter rond krijgen en blijft hij heel? De snelste man is Dennis met de fraaie Megane. Maar op baan 1 blijkt de auto nog steeds vervelend onderstuurd. De snelheid over 1 ronde weegt niet op tegen het iets betrouwbaardere weggedrag van de overigens ook niet perfecte concurrenten. Die beginnen allemaal met 25, waar Dennis 23 heeft. Op baan 3 gaat het gelukkig wat beter met de Megane en alleen Paul op 2 weet partij te beiden. De Nissan van Fred lijkt met de stint wat aan grip te winnen. Zeker in het begin was onze, met een soort Hulk Hogan snor uitgeruste oer SRA-man, een “Tokio drifter”.
In de derde stint heeft Paul ook te maken met onbeheersbaar onderstuur. Op baan 1 komt het zwarte neusje steeds net onder de carrousel uitgang uitschuiven… naast het slot. Een vrij lastig waarneembare plek weet uw reporter inmiddels uit ervaring. Het kost al met al een paar rondes. Dennis heeft het op 4 nu opperbest naar zijn zin, 26 ronden maar liefst. Bas en Fred zitten daar 2 achter. De afsluitende stint brengt Bas op 1. Dit ligt de Volvo nog steeds niet echt. 23 ronden is wat minder dan gemiddeld. De andere heren doen het wat beter en zitten allemaal in de 25. Dennis wint met 1 ronde op Fred en 2,5 op Paul. Bas verbetert zich met ruim 1 ronde, maar wordt hier toch laatste.
Race 3: Willem, Kees, Dennis (indraaier) en ikzelf. Dit ziet er anders uit dan de beide vorige races. De tijden zitten al meteen onder de 9! Willem, Kees en ik zitten vlak bij elkaar, terwijl Dennis al snel op 1 ronde wordt gezet met onderstuur issues. Willem heeft zijn momentje, even later gevolgd door het mijne. Kees is hierdoor aan de leiding gekomen. Willem en ik in de achtervolging.
De tijden duiken al tot in de 8.8. Willem kan op 1 niet meer helemaal volgen en ik blijf ongeveer even ver van Kees verwijderd, wat ik ook knijp. In stint 2 heb ik baan 2 en kom ik Kees (1) wel voorbij. De voorsprong wordt door een marshalprobleempje van Kees wat vergroot. Als ik op baan 1 mag blijkt de Megane hier ook erg goed te gaan. Foutloos en geruisloos snel. Niet zo snel als Willem op baan 4, maar de verschillen zijn klein, net als die met Kees trouwens. We zetten regelmatig 8.7’s op de borden.
De laatste stint brengt me op baan 3. Meestal een lekkere afsluiter. Willem heeft nogal last van marbles en wordt hier een paar keer aan geholpen tijdens de race. Echt helpen doet het niet, want het komt snel weer terug. Eigenlijk ben ik de enige die er geen last van lijkt te hebben. Kees volgt trouwens lekker op baan 4.
Dennis haalt in ieder geval ruim 2 ronden meer uit baan 1 dan in de eerste poging, maar stijgt toch niet boven dat resultaat uit. De overige drie rijders zijn de enigen die ruim boven de 100 uit weten te komen. Het raceresultaat ligt dus wel redelijk in het verlengde van de kwalificatie uitkomst.
Race | ||
1 | JanWillem | 107.15 |
2 | Kees | 105.47 |
3 | Willem | 103.67 |
4 | Dennis | 99.50 |
5 | Fred | 98.51 |
6 | Paul | 97.00 |
7 | Bas | 95.72 |
8 | Erwin | 86.92 |
9 | Karel | 85.91 |
10 | Herman | 80.14 |
Na afloop hebben we nog geanalyseerd (het lijkt wel schaken) met Erwin. Hij is nieuw in deze wereld en is alleen bekend met “het Fleischmann verhaal”. De tweedehands Mercedes heeft hij zelf getuned. Er zit nu ook een gigantische vleugel op met van die ophangsteunen die op een zwembadtrapje lijken. Maakt niet uit.
Wat wel uitmaakt is de enorme speling op de achterlagers. Bij het optrekken geeft dat een enorm ratelend geluid doordat de hele aandrijflijn begint te klapperen. Daar moeten een nieuwe as, bijpassende lagers en een tandwiel in. De voorkant is ook niet helemaal goed gegaan. Op het testplankje zie ik een veel te grote afstand met de onderkant van de sleperschoen. De as heeft geen hoogte verstelling, dus de banden zijn te groot!
De vrouw van Erwin heeft nagellak voor hem gekocht om de banden te verharden. Op zich een sympathieke gedachte, maar als de banden van het M&S type blijken te zijn, ziet dat er na de schoonheidsbehandeling uit alsof ze een nacht in de diepvriescel zijn gelegd. En echt glad worden ze er ook niet van. Sorry mevrouw Erwin, maar de nagellak wordt er weer meedogenloos afgeschuurd op onze Hudy schuurmachine!
Na een paar pogingen lijkt me de diameter goed. De slepers komen nu zonder schuin omlaag te buigen overal goed op de baan, evenals de voorbanden. Dit belangrijke onderdeel wordt zo vaak genegeerd! De marshals zullen je de volgende keer dankbaar zijn als je hier de moeite voor neemt. Dit is veel belangrijker dan het verharden van je voorbanden. Dat kan altijd nog en hoeft niet per se met nagellak. Zelf laat ik beide wielen op de Dremel ronddraaien en spuit ik ze even een paar keer kort in met blanke lak. En dan even met fijne waterproef schuurpapier naschuren. Ze zijn wellicht minder hard, maar wel mooi glad en rond!
In de Mercedes tref ik verder nog lood aan bij de achterwielen… why? Gelukkig zit dit met een gigaberg hotglue “vast”. Deze viezigheid wip je er met lood en al zo uit. Het ziet er inmiddels al weer een stukje beter uit voor de Mercedes. Ik adviseer nog een echte Slot.it sleperschoen ipv het standaard iets te kleine Ninco exemplaar, plus zachte dunnere slepers. De auto is nog steeds geen racewinnaar, maar een 9.8 is al haalbaar. Samen met een betrouwbaarder weggedrag kom je dan al aardig richting de 96 ronden.