De RevoSlots zijn na een aarzelend begin bij SRA inmiddels niet meer weg te denken. 2023 is een echt Revo-jaar geworden bij ons. De fanatieke deelname aan de races om het NK zijn daar wel een indicatie van. Begon Eddy nog met een geleasede Viper – waar hij overigens meteen maar de titel mee binnensleepte – al snel is hij de min of meer trotse eigenaar van 2 Toyota’s!
Dennis is een van de early adapters van de Revo, aangejaagd door de eerste NK-race bij SRA jaren terug, net als ik trouwens. Inmiddels hebben Willem, Bas, Fred, Paul, Kees en de inmiddels gestopte Herman zich op deze auto’s gestort. Ik heb het er al vaker over gehad, je hebt met een Revo een fraai gebouwde solide slotcar in handen met een metalen chassis, kogellagers en rondom lichtmetalen velgen. En dat tegen een concurrerende prijs! De tuningmogelijkheden zijn zeer beperkt en de auto’s blijken steeds maar weer erg aan elkaar gewaagd, waardoor je mooie races krijgt. Het nadeel van de Revo is dat ze een hoog gewicht hebben en dat de gebruikte banden overmatig marblen.
Vooraf is er als gebruikelijk flink getest met de auto’s. Relatief nieuwkomer Fred is een enorme inhaalslag aan het maken met zijn Toyota. En daar is hij, op z’n Freds, weer bijzonder snel in geslaagd. Dinsdagavond is hij als enige op de club te vinden en meestal is dat een voorbode voor een perfecte preparatie.
Bas en Willem hebben zich alweer een tijdje beziggehouden met de Corvettes. Ook buiten de deur is Willem er al mee bezig geweest, maar echt bijster succesvol zijn ze nog niet. “Lastige auto” aldus Willem. Paul heeft er nu net ook 1, de ex-Herman auto. En daar hebben we eigenlijk nog niets van gezien. Kees heeft een wat lastiger project te pakken, de Ferrari F40. Die oogt wat kort en hoog en is nog niet doorgetuned.
Dennis heeft zich ook op de voorbanden van een paar van deze nieuwere bolides gestort, mede om ze aan de voorkant op een fatsoenlijke rijhoogte te krijgen. Dit is de sleutel van de Revo-tuning. Je kunt de ashoogte nu eenmaal niet veranderen, dus zul je de diameter van de banden moeten verkleinen. Een beetje Mozes en de berg verhaal dus. Arien en Job hebben geen Revo en lenen een Viper en een Mercedes waardoor ze nu ook mee kunnen doen.
De keuring: Paul loopt de auto’s even na en ze mogen weer in elkaar met nieuwe 22sh achterbanden. Ik had nieuwe slepers van een mij onbekende samenstelling onder de auto gezet en meteen raakten de voorbanden de baan niet meer! Ik heb gelukkig nog iets meer dan 4cm van de vertrouwde dunnere slepers bij me en nu staat hij weer met alle pootjes op de grond. Slepers – ik zeg het wel vaker – het is o zo belangrijk!
De kwalificatie: Altijd weer een gok, hoe reageert mijn auto op de hand-out banden? De beide nieuwkomers rijden nog wat nog wat onwennig rond. Dan is het Eddy die de Toyota op zich mooi rond laat gaan, maar toch niet onder de 8,988 weet te komen. Hij zit daarmee net tussen de Scholtens in, met Bas als snelste en Willem toch met de Marcos daar net achter. Daarna is Dennis die in de 8.8 rijdt, net als ik even daarna. Prima banden gelukkig!
Fred heeft zich stevig opgepompt en ramt er gewoon een paar 8.7’s uit. Tenslotte is het Paul, met de hem redelijk onbekende Corvette die maar net langzamer blijkt dan Dennis en ook nog in de 8.8 zit! Het veld is wat minder compact dan we de laatste tijd gewend zijn.
Race 1: Kees, Arian en Jop. Alledrie dus nieuw met de Revo. Ferrari, Mercedes en Viper. Kees als je mag verwachten het snelste weg. Op de lastige baan 1 met de nog niet helemaal doorontwikkelde F40 pakt hij al gauw een voorsprong. Waar Arian nog wat voorzichtig rondgaat en wat merkwaardige rempunten heeft, neemt Jop de aanwijzingen goed tot zich. Maar in zijn jeugdige enthousiasme vergaloppeert hij zich ook meermalen. Resultaat: 2 ronden voorsprong voor Kees en de beide nieuwkomers vlak bij elkaar.
In de volgender stint is Kees echt los op baan 3. Arian merkt dat baan 1 echt iets lastiger is, maar Jop profiteert daar nu ook weer niet enorm van. Ze hebben wel 4-5 ronden aan de broek. Stint 3, hetzelfde beeld. Kees, nu op 4, bouwt rustig aan de voorsprong terwijl baan 1, dit keer Jop, het het lastigst heeft. Arian pakt zijn verliesronde uit stint 2 weer terug.
In de afsluitende stint laat Kees zien dat de binnenbanen toch de snellere zijn. Weer in de 25 ronden. Jop doet het naast hem nu beslist aardig en laat flinke progressie zien. Dat is te veel voor Arian die ongeveer 1,5 ronde achterstand op weet te lopen.
Race 2: Bas, Willem, Kees en Eddy. Kees mag dus nog een keer en dat komt hem door het regelmatig optredend oponthoud in race 1 goed uit. Naast hem staan nu een Corvette, een Marcos en een Toyota. Het tempo is meteen een klap hoger dan in de vorige race. Ook Kees weet aan te klampen en keurig een 26 te noteren, net als de anderen!
In stint 2 weten Eddy en Bas dit te herhalen op de binnenbanen. De buitenbanen 4 (Kees) en 1 (Willem) noteren minder. Vooral de Marcos van laatstgenoemde misdraagt zich soms een beetje. In de derde stint is het Eddy die een voorschot neemt op de zege. Met zijn 26 op 1 weet hij alleen Kees(!) nog in de buurt te vinden. Willem en Bas verliezen een ronde.
Eigenlijk gaat de auto van Eddy steeds sneller en in de afsluitende stint bewijst hij dat op baan 3. Maar liefst 27 ronden en een paar keer 8.8 perst hij eruit. Bas op ruim 1 ronde. Iets voor Kees die net weer voor Willem zit. Allemaal boven de 100! Kees verbetert zich met bijna 4,5 ronden! Eddy legt de lat hoog voor de laatste groep met zijn 105.50.
Race 3: Fred, Dennis, Paul en JW. Drie Toyota’s en 1 Corvette. De beide rode Toyota’s zijn het beste weg, maar de witte van mij komt toch best rap tussenbeide, 3 Toyota’s op een kluitje. Baan 4 met de lange doordraaiers heeft nu eenmaal een heel andere dynamiek dan baan 1. Het tempo is meteen hoog. Helaas kakt mijn tempo opeens behoorlijk in en komt de verrassend snelle Paul zelfs weer langszij! 1 klein foutje doet de rest.
Eddy moedigt me aan netter te gaan rijden, minder uitwaaierend dus. Ik weet niet of het helpt, maar de auto herstelt zich weer en weet ik weer wat uit te lopen op 1 van de rode Toyota’s die me bijna op een ronde wil zetten. Ik kom net niet aan de 27, wat de anderen wel doen.
Stint 2: Ondanks de wat glibberige baan 2 kan ik het tempo van Fred een beetje bijbenen. Dennis en Paul lopen een ronde achterstand op, op de buitenbanen. In de derde stint doen Fred en ik dat niet, ik ben zelfs iets sneller, 9.0 om 9.1. Alle vier 26 ronden ondanks een kleine onvrijwillige pitstop van mij! We kunnen in theorie allemaal nog een gooi doen naar Eddy’s 1e plek. Dan moet er wel een 27 op de borden komen. We doen ons best.
Mijn Toyota is weer helemaal opgekrabbeld en het tempo is zelfs iets hoger dan dat van Fred en ik ben de enige die regelmatig 8.9 laat zien! Het is niet genoeg. Fred wint deze race en komt als enige in de 106 terecht. Ik haal de 105 net niet en moet achter Eddy aansluiten. Dan komt Dennis op 1 ronde vlak voor Bas, Kees en Paul.
Al met al een wat merkwaardige race. De rondetijden varieerden nogal. Ook vreemd dat de kwalificatietijden, meestal behaald in rondje 3(!?) bijna door niemand meer zijn gehaald. De snelste ronde is door Eddy gereden en die is een van de weinigen die dat wel lukte. Eddy en ik hebben de gietnaad van de band aan de buitenkant gedaan i.p.v. aan de binnenkant zoals dat gebruikelijk is. Wij zijn wel tot op het laatst in staat geweest snelle tijden te produceren. In vergelijking met Fred was ik de laatste 2 stints in staat wat snellere tijden te draaien. Maar ja, de man maakt geen fouten! Aan Kees kun je ook zien dat je toch sneller wordt door meer met de auto te rijden.
| P | Naam | Ronden | Kwalificatie | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Fred | 106.08 | 8.742 | 16 |
| 2 | Eddy | 105.50 | 8.988 | 13 |
| 3 | JanWillem | 104.89 | 8.813 | 11 |
| 4 | Dennis | 103.67 | 8.873 | 10 |
| 5 | Bas | 103.27 | 8.969 | 9 |
| 6 | Kees | 102.99 | 9.204 | 8 |
| 7 | Paul | 102.68 | 8.886 | 7 |
| 8 | Willem | 101.03 | 9.022 | 6 |
| 9 | Jop | 87.31 | 9.670 | 5 |
| 10 | Arian | 85.90 | 10.798 | 4 |