
Maandag 7 augustus, 12:00u, ik loop langs de Geul bij Valkenburg. Er begint verderop een sirene te loeien, maar ik hoor nog iets. Mijn telefoon! Als alle sirenes in de omgeving even later ook door hebben dat het 12 uur is sta ik met de telefoon in de hand, het is Erwin. Hij heeft slecht nieuws gekregen van zijn artsen en wil vrijdag, als het hem lukt, langskomen op de club. Zijn slotracespullen neemt hij dan zo veel mogelijk mee voor de eventuele liefhebber en omdat de familie er niets mee heeft.
Met Dennis, vers terug van vakantie, arriveert hij vrijdag op de club met een hele verzameling Tupperwarebakjes waarin zijn verzameling auto’s zit. Voor de korte periode dat hij het slotracen weer op heeft gepakt is dat toch een aardige collectie! Hij doneert 5 Fleischmann Lotussen aan de club als clubauto. Dat wordt uiteraard dankbaar aanvaard. We gaan er wat moois mee doen!

We zouden een funrace doen met als motto “Revo testrace”. Erwin heeft ook een Toyota, dus dat komt mooi uit. Er zijn inmiddels aardig wat Revo’s in omloop op de club, maar sommigen hebben er nog niet een. Daar wordt soepel mee omgegaan onder het motto; meedoen is belangrijker dan Revo. De Revo-racers maken de laatste tijd een (R)evolutie door. Aangejaagd door het nationale kampioenschap worden er toch telkens weer kleine dingetjes uitgetest die de tijden omlaag weten te brengen. Als beste resultaat haalde ik een 8.3 uit een dergelijk apparaat!
Het wordt wel steeds meer een vrije Toyota GT-One klasse. Eddy heeft er inmiddels 2, Dennis, Fred (!), Erwin en ik. Willem heeft de Marcos. We merken intussen wel dat de gebruikte banden een consistent resultaat in de weg staan. Ze geven nogal wat rubber af dat bovendien nogal plakkerig blijkt. Hierdoor kun je marbels op de banden krijgen en dan storten de tijden in elkaar. Helaas is de onderdelenvoorziening niet helemaal op peil, waardoor je met te oude banden door moet. Niet ideaal allemaal en jammer, omdat de auto’s met gelijk rubber erg aan elkaar gewaagd blijken. Mijn Toyota is mede daardoor afgezakt naar 9.3-tjes! Het lijkt een soort tombola te worden.
Kees en Bas hebben geen Revo en vullen dit op met resp. een Scaleauto Spijker en een Jaguar met een 3D-chassis.

De kwalificatie geeft aan dat Fred ruimschoots de snelste is ondanks de lawaaierigste Toyota van het veld. Dennis, Kees, Eddy en Willem zitten daar 0.2/0.3 boven en de rest zit boven de 9 sec, waaronder ik. De 9.3 van het inrijden blijkt dus echt wel te kloppen.
Kwalificatie | ||
1 | Fred | 8.630 |
2 | Dennis | 8.828 |
3 | Kees | 8.897 |
4 | Willem | 8.916 |
5 | Eddy | 8.919 |
6 | Bas | 9.022 |
7 | JanWillem | 9.329 |
8 | Erwin | 9.399 |


Race 1: Bas, Erwin en ik. De Jaguar, beetje vreemde eend in de bijt, is de rapste, ook op baan 1. Ik kan het nog redelijk bijbenen, maar zit constant 0.3 boven zijn tijden. Bovendien zit Erwin mij met zijn snellere Toyota op de hielen. In een alles of niets poging rijdt hij rechtdoor en pikt mijn Toyota mee, precies op 1 steun van de achtervleugel. De auto blijft wel rijden, maar de vleugel wordt een volle ronde achter de auto aangesleept voordat ik hem er maar afhaal.
Bas is en blijft de snellere, maar heeft toch hier en daar zijn dingetje met de duidelijk nog in ontwikkeling zijnde Jaguar. Met een zeer constant gemiddelde per rondje en dus ook per stint en slechts 1 foutje kom ik net boven de 100 uit. Erwin geeft 5,5 rondes toe en is soms best snel, maar toch duidelijk nog wat roestig.


Race 2: Willem, ik voor de 2e keer en Eddy. Deze keer dus wel allemaal Revo’s. Eddy en ik hebben dezelfde uitvoering, maar met wat schilderstape heb ik een veel wittere auto verkregen. Ik heb niet de illusie dat het opeens sneller zal gaan, maar doordat ik minder oponthoud verwacht kan het wellicht wat sneller.
Eddy en Willem zijn sneller, maar ik had een groter verschil verwacht. 0.4 als in de kwalificatie verloor ik meestal niet. Met slechts 1 rondje op Eddy en nog in dezelfde ronde als Willem vind ik het redelijk goed gaan. Op baan 3 gaat Willem hierna als de brandweer. De witte Marcos is duidelijk de rapste. Met 27 ronden geeft hij Eddy en mij duidelijk het nakijken. Op baan 4 houdt hij deze voorsprong gemakkelijk vast, maar weet ik net als hij ook 26 ronden te scoren! In de afsluitende stint is Eddy nipt de rapste en moet ik ruim 1 ronde toegeven. Willem doet goede zaken voor het eindklassement met Eddy voorlopig op de 2e plek. Zelf weet ik bijna ¾ ronde te verbeteren.


Race 3: Fred, Kees en Dennis. De all-plastic Spijker tussen de Toyota’s. Het zijn Kees en Dennis die er tussenuit knijpen. De Spijker heeft meer topspeed dan de Revo’s en pakt daarmee steeds iets terug. Fred is op 1 niet zo denderend begonnen. Ik heb het idee dat deze baan de Toyota’s het minste ligt. Hierna gaan Dennis en Fred naar de binnenbanen en daar komt de snelheid van beide Toyota’s het best naar boven. Met 27 voor beide rijders troeven ze Kees duidelijk af.
De opvolgende buitenbanen leveren voor de Toyota’s 26 ronden op waar Kees er dan weer 27 produceert. Zo blijft het spannend! Fred en Dennis hebben in de laatste stint de binnenbanen. Ze zetten alles op alles en finishen bijna naast elkaar. Dennis heeft echter in baan 4 het verschil weten te maken en daar komt Fred niet meer overheen. Het is nog even spannend, want Kees ligt helemaal niet ver van Dennis af. Maar op baan 4 lukt het net niet terug te slaan. 107.15 om 106.91. Dat is maar een klein verschil.



Al met al een memorabele avond vanwege de terugkeer van Erwin. Daarnaast natuurlijk een lastige race waar de banden nogal invloed hebben op het resultaat. In oktober rijden een aantal van ons weer voor het NK, ditmaal in Marrum, een baan die onze mannen doorgaans goed ligt. We gaan het zien
Race | ||
1 | Dennis | 107.15 |
2 | Kees | 106.91 |
3 | Fred | 106.16 |
4 | Willem | 105.49 |
5 | Eddy | 103.77 |
6 | Bas | 102.50 |
7 | JanWillem | 101.30 |
8 | Erwin | 95.17 |
