Blog: Revorace 1 – bij AS Racing in Emmen

Zondag 24 maart is het zover. De eerste nationale race om het RevoSlot kampioenschap van Noord Nederland 2024. De Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden hebben dit jaar elk een apart kampioenschap waarbij hetzelfde reglement wordt gebruikt! Het is de bedoeling dat er op die manier wat meer vermenging in deze bloedgroepen ontstaat. Feit is dat wij uit midden Nederland automatisch de trek naar het noorden weten te maken. Het zuiden trekt op een of andere manier niet zo. Terwijl je in iets meer dan een uur in Best zit en een half uur langer naar Emmen of Marrum kachelt. België hoort er nu trouwens ook bij!

De wekker gaat om 4.45 uur. Dit niet alleen ter voorbereiding naar Emmen, maar omdat de GP van Australië op het programma staat. Die begint om 5 uur. Traditiegetrouw komt mijn oudste zoon dan gezellig thuis kijken, dus om 5 voor zit ik naast hem, met natte haartjes op de bank. Het is geen standaard race, want Max ligt er al snel uit! Dat schept wat lucht in de voorbereiding.

Eddy is keurig even voor 6 aanwezig en we gaan er snel vandoor richting Amersfoort om Dennis op te pikken. Randy meldde zich gisteravond nog af jammer genoeg. Onderweg houdt Eddy ons op de hoogte van de F1 race. Ruim 1,5 uur later staan we in het half slapende Weerdinge, bij Emmen, voor het aangegeven café!

Uiteraard zitten we aan de verkeerde deur, maar de eigenaar zelf, Markus Goetz, blijkt wel degelijk aanwezig en opent de juiste deur voor ons. Amazing Slot Racing heet het hier officieel. We staan onmiddellijk oog in oog met de baan. Die glimt ons tegemoet! Hoewel hij/zij op een oude bekende lijkt, herken ik hem/haar niet meteen. Het is een 1:1 kopie van de oude Carrera baan van HotSlot uit Amsterdam Noord van begin van deze eeuw. Daarna verhuisde de baan naar Halfweg bij Tom van Slotshop. En nu staat het dus hier, maar zijn  de Carrera delen vervangen door MDF .

De baan is wel een spoor kwijtgeraakt, de rijrichting is omgedraaid en het heeft geplakte koperen litzen. De lichtgrijze afwerking is daarna afgelakt met een hoogglans botenlakachtig product dat niet overal lekker heeft gepakt. De plompe HotSlot verkeerstoren is gelukkig achterwege gebleven. Als hommage aan Amsterdam Noord is hij denk ik Nordschleife genoemd!

We worden naar het afgedekte biljart geleid in de aanpalende ruimte. Hierop komen vandaag de koffers. Clubman Alphons komt nog met een grote uitklaptafel aanzetten dus eenieder kan wel een plekje vinden. Helaas is Nanno er niet bij. Hij is naar een festival, waar het me inderdaad ideaal weer voor lijkt. Marco en Ivan komen na ons, net als Willem en Arie. Uiteindelijk zijn er 16 man aanwezig.

Het is al met al een gezellige drukte waar plaats genoeg is voor iedereen. De centraal gelegen bar is aan 2 kanten bespeelbaar dus dat is ook handig. De toiletgroep heeft wat ventilatieproblemen. Dat wordt gecompenseerd door vogeltjes uit een speakertje.

Eddy en Dennis melden zich meteen aan de baan. Even later zijn alle plaatsen bezet. Het blijft een tricky baantje en de kennis uit het verleden geeft geen enkele garantie op een goed gevoel met de baan zoals die er vandaag bij ligt. Hij lijkt goed grip te hebben, maar echt lekkere tijden moet ik aan Dennis en Eddy overlaten. Onze auto’s lijken wat licht. De neusjes komen meestal vervaarlijk ophoog bij het uitaccelereren. Ik plaats een houten baanschoen, omdat de locals die ook hebben.

En eigenlijk moet er gewicht bij. Job en Alphons hebben wel 15 gram bijgeplakt! Voorin al meer dan wat wij gewend zijn, maar ook in het midden en onder de achteras zit een flinke plak. We besluiten toch om dit niet te volgen, mede vanwege de te verwachten extra belasting van de achterbanden. De auto’s mogen geen tape meer hebben op het chassis, dus staan ze al wat strakker dan wat we gewend zijn.

Met de houten baanschoen doet de auto het niet echt anders dan daarvoor. Ik heb soms het idee dat er contactproblemen zijn en soms lijk ik opeens wat power te missen. Ik hou daar deze hele dag last van. Het heeft iets met de stroomvoorziening van de baan in combinatie met het tosti-ijzer te maken begrijp ik.

Dennis heeft het erg naar zijn zin en laat goede tijden zien. Dat lukt Eddy uiteraard ook. Hij heeft alleen nogal last van een zwabberend voorwiel. Ik ruil ze om met 2 rechte van mijn reserve Toyota. Marco en Ivan gaan aardig. Arie heeft een door Job getunede Toyota overgenomen. Hij loopt hier in ieder geval prima. Maar als je dan Job, Alphons, Roel en Rob Coccu ziet, dan weet je dat het voor ons nog een paar tandjes harder moet.

Het lijkt of de obese-auto’s beduidend gemakkelijker rondgaan. Bocht in, bocht uit, alles ziet er wat soepeler en sneller uit dan wat ik laat zien. Nog even een van de andere auto’s getest voor het gevoel, maar de witte auto was de minste verkeerde van het stel. De tijd zit erop, inleveren ter keuring dan maar.

Keuring: In een donker hoekje aan de ronde bartafel staat Jacqueline de auto’s te keuren. Mijn voorwielen blijken de grond niet te raken. Door de contactproblemen staan de slepers nogal ongebruikelijk schuin omlaag. Jacq drukt ze een beetje plat en het probleem is weg. Voor €7,50 worden we voorzien van vers Revo 22Sh-W rubbertjes. Ik merk dat het nieuwe bandje links achter niet mooi rond is. Een nieuwe lijkt iets beter, maar rond is het zeker niet. Tijd om het uit te zoeken is er niet meer. Ik begrijp dat er nog wel wat rijders met tape op hun chassis zijn en dat moet er dit jaar vanaf.

De kwalificatie: Wie heeft het het beste voor elkaar? We gaan het zien.

Dat is dus Job. Als een Max V. pakt hij 0,3 sec op de 2^e man, onze Eddy! Dan zijn het Rob, Alphons en Ivan die in de 7.4 zitten. Onze Amersfoorters, Dennis en Marco zitten in de 7.5. De jonge debutant Twan is met zijn 7.6 Roel met dezelfde auto 0,1 sec. te snel af. Dan volgt een trio met een hoog SRA-gehalte in de 7.9 waar maar 0,007 tussen zit. Dan zitten we inmiddels boven de 8 met Henri, Sjouke, René en Michel, een hoog APEX gehalte dus.

De langzaamste groep begint. We rijden 5 stints van 4 minuten. Er is een valse start en de stroom gaat er in de laatste stint pas af als je de finish bent gepasseerd. De tijd tussen het passeren van de finish en de 4 minuten wordt bij je aantal rondes geteld. Dus geen baandelen, sectoren. ofzo. Bijkomend voordeel is dat de auto’s vlak bij elkaar uitrollen, dus dat vergemakkelijkt het marshallen.

Zelf vind ik de opmaak van de monitor nogal aan de drukke kant. En hoewel het scherm best fors is zijn de essentiële tijden soms amper te lezen. Dit zie je bij de huidige uitgebreide tijdwaarneming systemen vaker. Ook zijn de goedbedoelde achtergrondkleuren soms zodanig dat je de namen niet meer goed kunt lezen. Vocaal is de omlijsting ook nogal druk.

De startlichten, eerst de hele handel op rood, even wachten en dan op groen…en dan al die goedbedoelde piepjes, onverstaanbaar gebrabbel, voor mij hoeft het allemaal niet. Het leidt ontzettend af. Ik begrijp dat ze het systeem en de vele mogelijkheden nog wat aan het doorgronden zijn.

Race 1/1: Michel, Sjouke, Henri en René. Het lijkt of de 4 rijders steeds willekeurig over de eerste 4 banen worden verdeeld. Daarna is er het doordraai-schema 1-3-5-4-2. Verder een mooie mix, ook aan auto’s. Het veld valt al snel uiteen in 2 groepen. René pakt de overwinning met maar 1 ronde voorsprong op Sjouke. Henri pakt ook 1 ronde op de, na een matige start aardig terugkrabbelende, Michel.

Race 1/2: Willem, Roel, JW en Arie. Gemiddeld 70+ jaar, maar dat mag de pret niet drukken. Ik trap in de valse start. Mede door de uitleg over schakelaartjes bij de regelaaraansluiting die je om moet zetten e.d. Maar ik ben niet de enige. Alleen Arie blijft netjes staan tot het groene licht en mag daardoor van het systeem als eerste vertrekken bij de herstart.

Het is daarna Roel die met de Viper de leiding pakt en langzaam maar zeker aan de horizon verdwijnt. Door die valse start ben ik al meteen laatste. Er volgen ook wat merkwaardige uitschieters en de auto loopt niet lekker. Dit maakt het racen niet geweldig.

Eddy tapet mijn auto een keer en dat helpt wel behoorlijk qua acceleratie en bochtenwerk. En als je dan bijv. op baan 1 in een lekker ritme denkt te zitten komt Roel je toch om de haverklap voorbij. Willem is inmiddels ook bij me weggelopen. Alleen Arie zit in de buurt, die heb ik na een lange inhaalrace nipt op ca. 3.5 sec achterstand weten te zetten.

Race 1/3: Ivan, Marco, Twan en Dennis. Drie doorgewinterde slotracers uit het midden des lands en een debuterende tiener uit de buurt. Dennis heeft vandaag snode plannen. Bij SRA heeft hij de laatste 2 wedstrijden weten te winnen en vol zelfvertrouwen gaat hij het gevecht aan met Marco en Ivan.

De mannen sparen elkaar niet. Even dreigt het nog mis te gaan als de rode Toyota een paar keer kort achter elkaar het spoor verlaat. Gelukkig herpakt hij zich tijdig en weet een ronde uit te lopen op zijn belagers. Ivan beleeft nog een horrorcrash als de auto onbedoeld meelift op een andere baan. De lichtset heeft in zo’n geval absoluut meerwaarde!

Als Dennis eenmaal los is geeft hij de voorsprong niet meer weg. 1 ronde is nu het verschil met zowel Marco als Ivan. De jeugdige Twan volgt dapper op 5-6 rondes. Helemaal niet verkeerd.

Race 1/4: Alphons, Job, Rob en Eddy. De snelle mannen van vandaag. Job laat zien dat de kwalificatie geen uitschieter was. De auto gaat als de brandweer. Nagenoeg foutloos jaagt hij de Viper naar de zege. Clubgenoot Alphons heeft het met de GT2 Porsche wat lastiger tegenover onze Eddy.

De heren zijn aan elkaar gewaagd, maar uiteindelijk geeft de baankennis net de doorslag. Een flinke crash waar Alphons een paar ronden voor het einde bij betrokken raakt brengt Eddy nog op zijn staart. Beiden 156 rondes! Rob zit daar met zijn 147 negen rondes achter, mede door wat pechdingetjes. Dat lijkt veel maar bedenk wel dat dat nog altijd net zo veel is als de winnaar van de vorige race!

---

We gaan nu even wat eten, de auto’s worden getapet en dan mogen we weer met de nieuwe indeling.

Race 2/1: Arie, Henri, Michel en Sjouke. Hier blijkt Arie met de blauw/oranje GT One oppermachtig. De auto is nog nieuw en prima geprepareerd en hij ligt Arie wel. Arie vroeg wel de keukendeur dicht te houden. Het felle binnenkomende licht reflecteert op de glimmende baan en dat blijkt inderdaad erg hinderlijk. Zijn 138 rondes is 2 meer dan in race 1, dus dat lijkt me een prima resultaat.

Bovendien pakt hij 8 rondes op Sjouke en Michel. Henri heeft wat pech. Beide sleper draden zijn uit de sleper gerukt na een schuiver. Te kort en te strak gemonteerd geweest waarschijnlijk en niet meer snel te repareren. Hij wil er mee stoppen, maar clubgenoot Rob geeft hem zijn bekende matzwarte Porsche GT2 en zo kan hij de race toch finishen, zij het op 15 rondes.

Race 2/2: JW, Willem, René en Twan. Gelukkig geen valse start dit keer en ik heb wat meer gevoel dan in race 1. Minder fouten ook, waardoor een beter ritme. De jongste deelnemer, Twan, kan ik soms aardig volgen, maar hij weet me toch te lossen. Willem probeert hem voor te blijven, maar uiteindelijk gaat Twan ook hem voorbij. De ene baan is nu eenmaal wat sneller dan de ander waardoor er toch aardige verschillen ontstaan.

Willem heeft de pech van een flinke crash waarbij de Corvette over de boarding vliegt en op de grond belandt. Gelukkig gaat de marshal er niet bovenop staan! Twan, Willem en ik zijn uiteindelijk wel 3 a 4 rondes sneller dan in race 1. René is dat juist niet en is vierde.

Race 2/3: Ivan, Dennis, Marco en Roel. Gezien de eerste race moet dit een erg close gezelschap zijn. En dat is het ook. Het is constant stuivertje wisselen. Dennis heeft intussen ook een reflectiemoment gehad. De vader van Twan is op z’n paasbest uitgedost in een bocht gaan staan. Helaas is dit kanariegele vest uitermate verblindend als de zon daarop staat. De glimmende baan doet de rest.

Dennis is toch ruim de snelste en hij wint met 3 rondes voorsprong op Marco en Roel. Ivan sluit deze groep af op maar 5 rondes van de winnaar.

Race 2/4 : Rob, Job, Eddy en Alphons. Twee keer lokaal en 1x SRA. Deze race is lang niet zo spannend als de vorige. De verschillen zijn te groot. Job is iets minder snel dan in race 1, Alphons juist weer wat sneller. 5 rondes is het onderling verschil nu.

Maar je vergeet daarbij misschien wel dat het ontzettende hard gaat. Intussen komt Eddy 3 rondes tekort op Alphons, maar Rob zit daar dan met zijn 148 weer 6 rondes achter. Hierdoor blijkt Dennis (150) mooi 4^e geworden!

Nu moeten alle gegevens uit de laptop van Alphons bij elkaar worden opgeteld zodat de uitslag goed op de lijst komt. Het is wel leuk om te zien dat twee GT2’s de overwinning pakken voor de alom gevreesde GT One Toyota’s! En de Viper blijft het goed doen!

Jacqueline loodst ons door het hele veld heen om tenslotte bij de top 3 wat langer stil te staan. Die krijgen een medaille en een micro-bekertje en mogen op de foto. Een goede dag voor de thuisrijders, maar SRA meldt zich toch meteen in de kop van het klassement.

De meesten staan dan al klaar om te vertrekken en of de rekening aan de bar te voldoen. De organisatie wordt bedankt, een leuk evenement en een mooie ruime ruimte, ga zo door, we komen zeker nog een keer terug! In oktober is de Classic F1 hier.

De terugweg duurt bijna 2 uur en we hebben soms hevige regenbuien. Dit is soms best hachelijk doordat we de laag hangende zon tegen hebben. Gelukkig zijn we nu aan een glimmend wegdek gewend..

Na afloop is de auto even nagelopen en de linke achterband ziet er raar uit. Het wiel is behoorlijk krom en de band volgt die beweging. Dit verklaart o.a. het verschil tussen de linker en de rechterbochten.