Zoals het de echte zaterdagfamilie betaamd staat Dennis vroeg in de middag voor de deur. Via een kleine omleiding pikken we Eddy op in het pittoreske Weesp. Een half uurtje later staan we voor de deur bij Tom, in de pissende regen. De entree is wat veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was en dat zal meer dan 10 jaar geleden zijn. Hoe Eddy ook aan de deur trekt hij gaat niet open. Opeens schuift het geval opzij en staan we oog in oog met Raoul en de raceruimte!
Het vroegere aparte winkeltje aan de voorkant is nu bij de rest getrokken en de zijingang is ook volgebouwd zo lijkt het. De houten baan is voor ons ook al nieuw en de daarachter wat verstopte baan ook al. Overal zijn metershoge vitrine kasten helemaal ramvol met slotcars uit alle periodes en klassen die je maar kunt bedenken. Aan de barkant, onder het entresol, is een wand vrijgemaakt voor de winkel. Die wordt onderbroken door de bar en het kleine keukentje. Het oogt als 1 grote man cave. Intussen is eigenaar Tom er ook .
De sleutelruimte blijkt zich boven te bevinden op het entresol en is via een 2-tal trappen bereikbaar. Het is wat kruipdoor-sluipdoor, maar het is te doen. Er is daar ook nog een sfeervolle loungehoek die ooit beneden was. Snel de auto’s uit de koffer en de baan op. Dennis heeft de Toyota en de Mercedes, Eddy de Toyota en de Viper (alle twee van mij) en zelf heb ik de GT1 en GT2 van Porsche.
Eigenlijk blijken de kortere auto’s hier ook heel aardig mee te komen. Het is vooral wennen, meters maken en daarmee je baankennis verhogen. Eddy is het eerst op snelheid. Waar ik nog rond de 10 sec over een rondje doe, zit hij al onder de 9. Het moet nog sneller. De locals doen hier rond de 8.1!
Ik ervaar eigenlijk geen hindernissen bij de auto’s. De grip is goed, geen gekke dingen. Het is wel zaak dat je veel tapet, want er plakt veel zwarte zooi aan de bandjes. De Toyota is wel de snellere auto als ik die even van Eddy overneem. Toch besluit ik de GT1 Porsche te gaan inzetten, omdat die wat explosiever is, nuttig op de langzame banen bij de tussensprintjes. Intussen is het al drukker aan het worden.
Kenny en Latoya uit Hilversum zijn er inmiddels ook, met hun kleurige Toyota’s. Aan het eind van de middag zit ik rond de 9.2, Dennis is iets sneller en Eddy gaat met de gele Viper als een local in de rondte. We zien wel dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Er zijn vooral in de buitenste banen wat gemene knikjes. En op baan 6 duik je een tunneltje in met meteen daarna een knikje. Dit is vlak voor je neus. maar wordt aan het zicht onttrokken door de boarding.
In no time is het 17u en vragen we Tom nog even om wat tips en tricks. Hij raad ons aan de kapspeling en bodemspeling te vergroten en ook het verende schoentje wat meer ruimte te geven. Zijn matzwarte Apple-Porsche GT2 rijdt in ieder geval formidabel, ondervindt ook Eddy die er even mee mag testen. Dat wordt vanavond nog even sleutelen aan de keukentafel…
Dat het anders beleefd wordt is geen wonder, het is een compleet ander pand. Tom is drie panden opgeschoven. De training heb ik moeten missen. Dat was zondag wel te merken. Meer dan plaats 20 zat er voor mij niet in. Toch was het een leuke dag en er werd fair geraced.