De clubauto’s moeten ook af en toe eens afgestoft worden en de baan op. In het geval van de Ferrari 312 PB kon dat geen kwaad, want ze blijken al weer een paar jaar geleden voor het laatst te zijn ingezet. Met behulp van o.a. Herman en Eddy worden de auto’s even nagelopen. De bandjes zien er prima uit, de slepers worden gereinigd en met wat olie in de stramme gewrichtjes kan bij 1 van de auto’s plotseling 4 km topspeed worden bijgeschreven! Het zijn, zeker voor Italiaanse raspaardjes, erg gemakkelijk te onderhouden auto’s.
Dit is de eerste Classic van Slot.it en dat was meteen een hit. Magneet eruit, 3 loodjes in de motormount en je bent in principe klaar. In dit geval zijn de voorbanden nog afgedraaid, maar daar zijn inmiddels de platte zero-grippers voor in de handel gekomen.
Er wordt dus niet gekeurd en na slechts een paar installatierondjes kunnen we snel aan de bak. Paul heeft de stand in het kampioenschap als startvolgorde aangehouden, maar dan omgekeerd. Dit laatste geldt ook voor de rijrichting vanavond. De auto’s zijn baangebonden en dat wordt geaccentueerd met achtervleugels in de kleur van die baan. Na elke heat worden de auto’s weer naar start/finish gebracht, waar ze worden getapet voordat ze aan de verkeerde kant van de lichten worden opgesteld. Dat wordt dus na elk spoor decimalen noteren. Dit dan weer nadat ze van de volle 100 zijn afgetrokken uiteraard. Het lijkt nu wel een beetje Jiskefet met de uitleg over korfbal of een fictief kaartspelletje “Stiften”, dus laten we maar beginnen voordat we “Jack-in-the-Box” gaan roepen!
Race 1: Herman, Karel en Bas. Baan 1 blijft even leeg, maar het is Bas op 4 die de heren in de binnenbanen het nakijken geeft. Er gaat verrassend weinig fout! Als Herman hierna in 1 mag merk je dat dit toch een listig baantje is. De bijbehorende auto is wel de beste van het hele spulletje, maar hij heeft nogal eens onderstuur-momentjes als je net denkt dat je lekker bezig bent. Bas loopt bijna 4 rondjes uit op Herman, terwijl Karel daar keurig tussen in blijft zitten. Bas is op baan 1 toch ook weer ruim de snelste. Herman en Karel volgen. Karel is eigenlijk heel regelmatig tot dan toe. Maar dan mag ook Karel op baan 1. Ook hij ervaart de moeilijkheid van deze baan. Herman pakt op 4 2,5 ronden winst en weet zich zo van de 3e plaats te ontdoen. Bas is intussen op baan 3 “los”. De eerste in de 25 ronden! Op elk spoor rijdt hij meer. Hij heeft daar wel een verklaring voor. De banden! Die worden bij elke run een beetje beter! De cijfers lijken hem hierin wel gelijk te geven. 98 ronden precies is het eindresultaat.
Race 2: Kees, Paul, Willem. Paul heeft wel wat met deze omgekeerde races. Dat was toen we dit voor het eerst deden meteen duidelijk. Ook nu geeft hij zijn collega’s het nakijken. Je ziet nooit dat het hard gaat, maar toch pakt hij dik 2 rondjes op de ervaren racers als Kees en Willem. De volgende heat is ook voor Paul, al zit het verschil nu rond 1 ronde. In de 3e heat is het Kees die iets terug weet te doen. Op de snelle baan 3 weet hij Paul – op 2 – er net onder te houden. Willem – op 1 – haakt hier af. Op de afsluitende heat is het Paul die op 1 net over de 24 heen gaat, maar het zijn Willem en Kees die er 1 meer op het scherm zetten. Paul wint wel met een dikke 99 voor Kees, die het met ruim 1 ronde minder moet doen.
Race 3: Fred, Eddy en JW. Om de overwinning veilig te stellen moet er worden gestreefd de 100 ronden te passeren. Een gemiddelde van 25+. In de eerste heat lukt dat ons allemaal. Hoewel ik de voor mij trage auto op baan 4 erg op de staart moet trappen om dat net te kunnen halen. Eddy is dan al langszij gekomen en Fred zit ook al een halfje voor. Als ik daarna baan 2 krijg gaat ook die niet super. Ik zak onder de 25 grens! Net als Fred die op 1 last heeft van onverklaarbare onderstuur-momentjes. Eddy gaat op 4 toch ruim een halve ronde sneller dan ik in de vorige. De derde heat mag ik op baan 1. Ik heb de regelaar een paar standjes agressiever gedraaid. Het lijkt prima te gaan, maar dan ga ik er opeens veel te vaak af. De combinatie van een pittige auto en meer grip zorgen ervoor dat de voorkant onvoorspelbaar wordt. De 100 ronden raken uit zicht! Eddy zit met zijn 25.71 ruimschoots op koers en Fred loop met bijna 25 aardig op mij uit. Eddy worstelt in de afsluitende heat voor het eerst met de auto. Vaker dan we van hem zijn gewend wipt ook hij eruit. Fred kan op baan 4 ook al geen potten breken en blijft zelfs nog wat achter op Eddy. Zelf ga ik op 3 als de brandweer. De 26.07 van Eddy op deze baan haal ik niet maar de 25.87 is precies genoeg om Fred bij te halen. Dit nadat Paul alles heeft doorgerekend. Het is voor allebei te weinig om Paul te pakken, om van Eddy maar te zwijgen. Die heeft als enige de 100 ronden grens weten te doorbreken: 101.97!
Race | ||
1 | Eddy | 101.97 |
2 | Paul | 99.82 |
3 | Fred | 99.47 |
4 | JanWillem | 99.47 |
5 | Kees | 98.11 |
6 | Bas | 98.00 |
7 | Willem | 95.97 |
8 | Herman | 88.31 |
9 | Karel | 86.27 |
Hiermee wordt maar weer eens bewezen dat Eddy met alles de snelste rijder van dit moment is. En dat Paul met zijn ingenieuze brein in deze omstandigheden altijd boven zich zelf uit steekt. Fred en ik komen exact op hetzelfde aantal ronden en baanvakken uit, dus wordt er besloten de punten te delen. 10 en 11 punten voor plek 3 en 4 wordt voor beide 10,5 punt.
Als je nog eens wil zien waarom je met de elleboog op tafel moet slaan kijk dan hier eens naar: