Blog: DTM Clubrace 5 april ’22

Figuur 1… had bijna “Opsporing Verzocht” gehaald!

Dit zijn de wat opgedikte, afgeplatte en rijk bespoilerde veelal Duitse toerwagens van midden jaren 90. Alfa Romeo had het gewaagde plan opgevat met hun 155V6 het Germaanse feestje te gaan verstoren. En daar slaagden ze, met hulp van grote broer Ferrari, aardig in! In slotraceland moeten we het doen met de Slot.it auto’s. Als eerste kwam de Alfa uit, daarna de Calibra en tenslotte de Mercedes. Deze Alfa is er in 2 smaken. De eerste was de nog wat hoge versie waarmee de Italianen ooit begonnen. De evo versie was een heel stuk lager, er is gewoon een hele plak tussenuit gezaagd! Ondanks dat willen ze niet echt super lopen. Het zwaartepunt zit ze in de weg. De Calibra is er ook in 2 soorten die als slotracer eigenlijk inwisselbaar zijn. Deze auto blijkt toch, mede door de lage daklijn, de favoriete slotcar in deze klasse. De Mercedes is, ondanks een veel langere ontwikkelingstijd, niet op het niveau van de Opel. Ook hier speelt de wat lompe koets hem parten. Slot.it heeft gemeend er een tamme variant van hun motortje in te moeten stoppen. Hierdoor voelt de auto inderdaad erg tam aan. Zeker als je hem met de Group 5 vergelijkt. Je krijgt een zere hand van het alsmaar volgas knijpen. Gek genoeg verschillen de rondetijden onderling maar heel weinig, ongeveer 0,1 sec!

Figuur 2: de nieuwe aanwinst van Karel

De voorbereiding liep voor Fred wat anders dan gehoopt. De week ervoor was er bij thuiskomst paniek in huize Meijer! Hij belde 23.50 uur nog naar de club om te vragen of zijn geliefde blauw gele Calibra daar nog ergens stond. We hebben de gebruikelijke plekken bekeken, maar niets gevonden. Hij heeft zich toen aan een nieuwe Calibra vergrepen en deze wedstrijdklaar weten te maken.

Figuur 3: de nieuwe aanwinst van Fred

Eenmaal op de baan blijkt het gevoel van de “Hassenroder” (maar dan met puntjes) in de nieuweling niet aanwezig te zijn. Mijn Calibra heeft een nieuw chassis, omdat het vorige meteen toen ik hem had door een klunzige actie een achterbrug had die haaks op de rest stond. Met secondelijm en een paar strookjes plastic is hij weer gespalkt en hij functioneerde eigenlijk prima. Kees vertelde mij dat hij het Alfa-chassis al 2x heeft moeten vervangen wegens een breuk op dezelfde plek. Het is daar ook akelig dun! En bij mij gebeurde dat tijdens het rijden. Met het nieuwe chassis gaat het intussen op de sleetse bandjes redelijk en ik ben al blij rond de 9.1 te rijden. Op vers rubber zal dat 8.8 zijn. Anderen produceren redelijk vergelijkbare tijden. We zien het straks wel in de kwalificatie.

Figuur 4: een DTM-chassis, achter nogal zwak!

Keuring: Paul heeft het er weer druk mee. Het is altijd leuk even te kijken wat de concurrent heeft gedaan om zijn DTM-er sneller te krijgen. Zo heeft Eddy best een breed stuk lood achter de achteras geplakt! Anderen zijn druk geweest met Slot.it lagertjes in de voorwielophanging te priegelen. Alles lijkt bij mij goed te gaan als ik de auto weer terug krijg. “Op 4 wielen graag”, aldus de keurmeester als altijd streng maar rechtvaardig. Ik heb het al eerder gezien bij dit chassis. Het is niet krom maar hij tordeert nogal gemakkelijk. Een korte tegendraadse ruk is vaak voldoende om hem weer recht te zetten. Ditmaal is er iets meer sleutelwerk nodig maar het lukt. De banden zijn er in 2 maten 18 of 19 mm en ik zie om me heen iedereen voor de kleinste gaan.

Figuur 5: de Opel zoals Eddy en Herman hebben
Kwalificatie
1Eddy8.992
2 Dennis9.017
3JanWillem9.073
4Kees9.106
5Bas9.133
6Willem9.286
7Herman9.435
8Fred9.519
9Arie9.663
10Paul9.747
11Karel10.095

Kwalificatie: Het is altijd weer afwachten hoe de auto reageert op het verse rubber. Waar de een hobbelend zijn weg probeert te vinden, stuift de ander ervandoor alsof die bandjes er al een tijdje onder zitten. Eerste rondetijden van rond de 11 tot aan lage 9’s zijn het gevolg. Arie heeft een dermate hobbelbak dat hij even een stop moet maken waardoor hij direct zijn pole aspiraties weggooit. Mijn auto rijdt meteen goed en ik kan meteen gaan pushen. De laatste honderdsten zijn alleen erg lastig en ik blijf op de 9.0 steken. Dennis was me daarmee net voor.

Eddy is als enige onder de 9. De top 3 alle drie met de Calibra. Kees en Bas weten de Alfa’s daar knap achter te zetten met lage 9.1’s. De Mercedes van Willem is met 9.2 toch nog weer wat sneller dan de 3 Opels van Herman, Fred en Arie. Paul en Karel sluiten de rij.

Race 1: Fred (wat doe ik hierrr…?) Paul, Karel en Arie mogen beginnen. De Opels in de buitenbanen laten de andere 2 heren al snel achter zich. Na een foutje van Fred is Arie los en komt 1x meer door start finish. Paul en Karel zitten daar al 3 en 4 ronden achter. In de volgende stint zijn de rollen bij de koplopers omgedraaid. Arie heeft wat meer last van de “achterblijvers” en moet de eer aan Fred laten. Een hilarisch moment ontstaat wanneer er weer eens een bergingsactie moet plaatsvinden in de carrousel. Willem houdt een Opel omhoog; ”Van wie is deze, er staat geen nummer op!”. Opeens valt het kwartje… het is de Hassenroder van Fred! De auto heeft dus al die tijd in de Bermudadriehoek van SRA gestaan en komt nu tevoorschijn!

Arie en Fred pakken intussen wel weer 5 à 3 ronden op de rest. In heat 3 weet Paul de Alfa op baan 3 nog aardig in het spoor van Arie en Fred te houden. Met 24 rondjes wordt hij toch nog 1x gelapt door Fred en Arie. De laatste heat brengt de beslissing. Fred gaat er nog eens goed voor staan en knijpt de “Erzatswagen” nog 1x fanatiek door de 4 minuten heen. Arie, toch op de snelle baan 3 heeft hier geen antwoord op. De bijna 26 van Fred brengen zijn totaal op 99,92 terwijl Arie op 97.51 blijft steken. De achterstand van de andere heren is aanzienlijk. Wellicht is het handig even rond te kijken hoe andere Alfisten en Taxichauffeurs eea. aangepakt hebben.

Figuur 6: de Benz (!) van Willem

Race 2: Bas, Herman, Fred (indraaier) en Willem. Een Alfa, 2 Opels en de Benz. Het is ongelooflijk om te zien hoe Bas de Alfa, van het eerste hoge en dus ook onhandige type, over de baan weet te sleuren. Op baan 1 nog wel is hij de hele heat in gevecht met Fred op 3! Vooral het stukje afkomen rechte eind opkomen carrousel ziet er supersnel uit. Herman – heeft weer vrede gesloten met de regelaar! – en Willem zitten met hun 25 ronden al op 1 ronde van de koplopers. De Benz van Willem heeft wel wat progressie weten te boeken, want hij pakt met zijn 26 op 2 weer iets terug. Bas en Fred zitten weer degelijk in de 25. De 3e stint is voor Fred. Net als Willem in de vorige laat hij zien dat dit de betere baan is vanavond. Nipt 27 x gaat de Opel onder het poortje door, 1x meer dan Bas op 4. Willem merkt op 1 toch iets te veel de nadelen van de hoge Mercedes koets. De laatste stint. Nu is het Bas die wederom op baan 2 de winnaar is. Fred ziet zijn kleine voorsprong verdwijnen als hij op baan 1 de 25 niet weet te halen. Net als Bas komt hij wel op een ruime 102 ronden, dus een flinke verbetering! Willem haalt de 25 ook niet op 3 maar loopt toch een ronde uit op Herman. Met 99,68 komt hij ook net niet aan de 100.

Figuur 7: de Alfa van Bas

Race 3: Eddy, JW, Kees en Dennis. Wat zijn ze snel weg, denk ik als ik meteen al als 4e de eerste bocht in verdwijn. De zwarte Opel geeft niet zomaar op en ik kom sterk terug. Ik wring me handig tussen de collega’s door en net als ik vooraan zit kan ik weer opnieuw beginnen… Door kleine slordigheidjes en het helse tempo husselt het veld toch wat door elkaar. Na 4 minuten zien we toch 3x 26 op de borden staan voor de Opels en 1 minder voor de Alfa. Stint 2 met de snelste mannen op de binnenbanen. Dat levert 2x 27 op! Voor Kees en mij staan er daar 25 tegenover. Heat 3. Kees in ik mogen nu in de binnenbanen kijken of we wat terug kunnen pakken. Dat lukt zowaar een beetje op Dennis, maar onze 26-ers zijn ook niet heel bijzonder. Heat 4: Waar Dennis de afgelopen races nogal eens getroffen werd door pech gaat de auto nu als een speer! Met ongeëvenaarde rondetijden loopt hij weg. Ook is hij nagenoeg foutloos. Bij koploper Eddy daarentegen is de snelheid er wat uit en dat op baan 2! Het duurt niet lang eer Dennis Eddy voorbij is. Langzaam hengel ik hem -op 4- ook weer binnen, het is niet genoeg natuurlijk, maar het blijft altijd een lekker gevoel. Dennis rijdt een respectabele 106 bij elkaar, net iets meer dan Eddy, die hoog in de 105 eindigt. Mijn 103 is goed genoeg voor een 3e plek. Kees moet Bas en Fred uit de vorige race nog voor zich dulden.

Figuur 8: de Alfa van Kees
Figuur 9: de winnende Opel
Race
1Dennis106.16
2Eddy105.50
3JanWillem103.56
4Bas102.81
5Fred102.56
6Kees101.16
7Willem99.68
8Herman97.61
9Arie97.51
10Paul89.14
11Karel81.01

Na afloop is er nog wat nagepraat over de vermiste Opel van Fred. Die gaat nog even op de baan en blijkt volgens de rijder zelf ”veel beter” dan de wedstrijdauto. Hij hoeft dan maar 4 rondjes sneller te zijn dan vandaag!

Figuur 10: Dennis, de winnaar zelf.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *