De GT’s, door Kees in het leven geroepen, is uitgegroeid tot een heuse klasse waarbij het tunen een belangrijke rol speelt. Door de grote vrijheid die geboden wordt zijn de tuningmogelijkheden eindeloos. Een beetje “Back to the old days” zou ik zeggen. Zagen we bij de eerste races nog veelal opgevoerde Ninco’s op erg dikke banden, tegenwoordig is het toch wel Slot.it, NSR en Sideways wat de klok slaat. De lichte kapjes, de losse brackets, de eindeloze variatie in motoren, tandwielen, enz.
Dan is er nog een bandenoorlog op gang gekomen. Fred heeft die ontketend door, samen met Arie, een Sideways band op een optimaal luchtkamervelgje te monteren. Door uitgekiend slijpwerk ontstond opeens een superband! Arie en Fred waren onverslaanbaar met hun Jever Porsche’s van Slot.it.
Het antwoord kwam van de familie Scholten, ook altijd wel in voor een mooie sleutelpartij. Zij vergrepen zich aan de Sideways Ford GT. De banden waren op het niveau van die van Fred, maar de groene Scaleauto-motor geeft de auto net weer wat andere accenten. Met mijn Sideways Lambo ging dat aanvankelijk ook zo.
Ik gebruikte de zachtere NSR GT3 banden die wat bijgeslepen werden. Eddy gebruikte weer andere banden, wat hardere van Slot.it meen ik, die ook wat schoner bleven. Het leverde allemaal andere winnaars op. En het maakt deze auto’s tot de snelsten waarmee we tegenwoordig racen! Het is wel jammer dat Kees wegens ziekte heeft afgemeld. Net als Herman trouwens, waarover later meer. Verder is iedereen er wel, inclusief Arie die er wel een paar uur Opelen voor over heeft!
Voorafgaand aan de race merkte je al koortsachtige activiteiten op de baan. De tijden moeten omlaag, er wordt al onder de 8 sec. gereden! Dan kun jij niet aankomen met je 8.3! Dus er wordt druk gewerkt aan banden en afstellingen. Een 25k motor is leuk, maar als je op de rollenbank opeens 43 km/h blijkt te lopen dan ben je je doel voorbij geschoten. Andere pinions, tandwielen en nog maar eens proberen.
Mijn ervaring is dat alles sneller dan 35km/h tegen je gaat werken. Ten eerste haal je deze snelheid niet op onze baan en ten tweede: je bent een stukje controle kwijt. Ik reed Fred op het eind van het rechte stuk helemaal los terwijl de mijne 34km/h liep, tegen 38 van Fred! Ik kon ook later remmen.
Ik heb de oude Mosler uit de mottenballen gehaald en kom er achter dat de auto, hoewel niet perfect, wel een hele goede basis kan zijn voor de GT. Randy, Dennis, maar ook Jop en Arien hebben er ook al één! Rond de 8 sec. met de juiste banden, motor en tandwielen is al niet verkeerd. Ook is hij niet direct in de war als hij wat marbles oppikt. Vervelend punt is alleen dat de auto op 3 wielen staat als de bracket links en rechts gelijk is afgesteld. Het gekke is: het chassis is wel recht!
Zelfs op dinsdag zijn Randy, Fred en ik, op verzoek, aanwezig om te testen. Fred is weer op stoom, maar de Mosler blijkt een luis in de pels. Bovendien is het ding niet uit de baan te krijgen. De kromme afstelling is me niet naar m’n zin en ik besluit de boel om te gooien! Ondanks de goede raad van Eddy: “Stop dat ding in de koffer en niets meer aan doen”. Via een bekende Puttense Slotraceshop scoor ik een nieuw chassis en een bijpassende bracket. Om van bijpassend – goed passend te maken heb ik wel een uurtje moeten vijlen, schuren en passen! Met wat andere schroeven lukt het uiteindelijk een mooi vrij bewegend geheel te krijgen. Bovendien staan de 4 wielen nu mooi op het plankje!
Het is een fris geel chassis met een oranje/rood bracket, dus de auto frist er letterlijk van op! Eenmaal in elkaar lijkt de auto een wat afhangende onderlip te hebben waardoor hij de baan soms hapt. Daardoor ben je hem dan opeens kwijt. Door het stomweg wat omhoog te verbuigen lijk ik dat kwijt te zijn. Verder blijken de staande chassis montagebuisjes van het nieuwe chassis langer dan de oude waardoor de auto achter wat kiert.
Vrijdag op de baan is de auto meteen op stoom, tenminste op baan 2 en 4 . De andere 2 banen zijn opvallend lastig! Hij oogt meteen competitief en is ook mooi stil geworden. Fred is ook snel, Randy en Dennis ook, maar die lijken toch hier en daar wat issues te hebben. We gaan het zien, wellicht tovert iemand nog een konijn uit de hoge hoed. Misschien is dat oudgediende Arie wel met de speciale Fred-banden..
Keuring: Paul begint daar al vroeg mee. De auto van hemzelf en die van Karel. Al snel zit de inloop er goed in. Ik ontdek net op tijd dat mijn kap 4 gram te zwaar is, dus pulk ik hier en daar wat lood weg. Alle beetjes helpen tenslotte! De auto’s komen door de keuring, zij het dat sommigen op het randje zitten.
Kwalificatie: Nu komt het er op aan de testresultaten om te zetten in klinkende cijfers! Eddy is de eerste die in de 8.1 zit. Bas, Randy en Dennis in de 8.2, Willem 8.3, Arie 8.4. Zelf kom ik, op baan 2 trouwens, ook in de 8.1, net achter Eddy. Maar het is Fred die al vanaf de eerste ronde bloedsnel is en eindigt in de 7.9!
Race 1: Paul, Karel, Arien en Jop. De McLaren, de Porsche 997 en de beide Moslers. Eerstgenoemde heeft zich niet in de bandenoorlog gestort en dat is te zien aan de zoekende achterkant van de McLaren. Desondanks loopt hij vlot weg bij de rest. Die volgen op 3 ronden niet te ver uit elkaar. In de tweede stint, hetzelfde verhaal. Paul 26, alleen hebben de nieuwkomers meer moeite met de buitenbanen.
Op baan 4 hierna is Paul weer ruim sneller dan de rest, net geen 26. Je ziet wel dat Jop de snellere van het trio achtervolgers is, want op de buitenbanen scoort hij telkens beter dan de collega’s. In de afsluitende stint is het Paul die op de snelle baan 2 27 mag bijschrijven, bijna 5 meer dan Jop! Paul is dan ook de enige die in de 100 zit. Jop is met zijn 88 de beste van de rest. Met wat meer aandacht en kennis moeten de Moslers best nog wat te kietelen zijn.
Race 2: Randy, Willem, Arie en Dennis. De beide Moslers, de Ford GT en de Porsche 911 GT1. Dennis pakt meteen het initiatief op, mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen, zijn favoriete baan 4. Maar liefst 29 keer passeert hij het poortje! We zijn gewaarschuwd! Randy en Arie zitten op 1 ronde en Willem na wat uitschieters al op 2 achterstand!
In de tweede stint is het verrassend genoeg Randy die ook een 29 op de monitor achterlaat! De andere 3 heren 28, waarbij Willem dat op 1 doet! In de derde stint is het Dennis die een stapje terug doet, 27 op baan 1. Willem vergaloppeerd zich op baan 3 en komt tot een magere 25. Randy en Arie gaan onverdroten door met hun 28-ers!
In de afsluitende stint moet de beslissing vallen. De mannen op de binnenbaan hebben het het beste voor elkaar. Dennis en Randy tikken de 29 aan! De 27,5-jes van Arie en Willem zijn aardig, maar de zege is definitief voor Randy, ruim 1 ronde voorsprong op Dennis! Drie man over de 111, dus dat begint er op te lijken en legt de lat hoog voor de mannen die hierna komen.
Race 3: Fred, JW, Bas en Eddy. Een 911 GT1, Mosler, Aston Martin en een Honda. Ondanks alles kom ik pas als derde boven na de start. Fred en Bas zetten de sokken er meteen in. Ik moet alle zeilen bijzetten om een beetje bij te blijven, dit is wel even wat anders dan de normale clubrace!
De eerste die ik tegenkom is Bas. Met veel moeite kom ik hem voorbij. Echt wegkomen blijft toch erg lastig. Nu Fred. Ik kruip dichterbij en uiteindelijk geeft hij even ruimte, omdat het ons anders alletwee tijd kost. Daarnaast heb je het risico er beiden af te gaan. Eenmaal voorop kom ik toch tergend langzaam weg. Eén klein foutje en de rollen zijn weer omgedraaid.
Het verschil is niet groot, maar Fred is wel de enige die 30 bijschrijft… op baan 1! De andere 3 hebben er 29. De tweede stint gaat weer bloedsnel. De 116 ronden worden keurig over alle 4 de banen verdeeld. Stint 3, Eddy op baan 1 kan het nu niet meer bijbenen. Op de andere banen rijden we wel “gewoon” 29.
Er is nog 1 dingetje dat vermeld moet worden. Vlak voor onze neus tikt Bas mij eruit. Marshal Arie ontfermd zich snel over de auto van Bas, terwijl Bas met zijn linkerhand mijn auto in het juiste spoor zet en we kunnen meteen weer dooorrr! Zoiets heb ik heel zelden zien gebeuren, mooi om zien!
Stint 4, het staat nu al vast dat er records gaan sneuvelen. En als ik het zo zie is Fred daar verantwoordelijk voor. Ik kan hem op zich aardig volgen, maar er voorbij komen is echt een brug te ver. Als ik er tegen het eind een 7.9 uitpers (op baan 4) toept Fred daar in zijn allerlaatste ronde toch nog overheen met een 7.8!
Ruim 118 ronden voor Fred! Ik ben 2e op 1,5 ronde, waar ik ook blij mee mag zijn. Bas vind ik zelf de verrassing van vanavond met zijn 3e plaats met de Aston Martin. Eddy weet Randy nog net voor te blijven en is 4e. Al met al een ongelooflijk snelle race waarbij de banden het over het algemeen prima hielden. Compliment ook voor de marshals die hun werk vlot en nauwkeurig uit bleven voeren.
Vanavond is dus de avond van de oudjes geworden, benieuwd of onze jonkies snel weer orde op zaken stellen!
| P | Naam | Ronden | Kwalificatie | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Fred | 118.10 | 7.960 | 16 |
| 2 | JanWillem | 116.67 | 8.179 | 13 |
| 3 | Bas | 115.45 | 8.213 | 11 |
| 4 | Eddy | 114.64 | 8.168 | 10 |
| 5 | Randy | 114.24 | 8.265 | 9 |
| 6 | Dennis | 113.64 | 8.267 | 8 |
| 7 | Arie | 111.56 | 8.419 | * |
| 8 | Willem | 107.52 | 8.318 | 7 |
| 9 | Paul | 104.29 | 8.865 | 6 |
| 10 | Jop | 88.41 | 10.029 | 5 |
| 11 | Arian | 84.72 | 10.753 | 4 |
| 12 | Karel | 83.90 | 10.188 | 3 |
| * = buiten mededinging |
Mosler, kent u die uitdrukking? Ze zijn wat oververtegenwoordigd in deze race, maar waar komt dit vandaan? Het is een kleine Amerikaanse autobouwer, Warren Mosler, die met ontzettend lelijke auto’s begon. Ze waren even snel als onooglijk, zoals de Raptor en de Consulier.
Pas als “ons” model, de MT900, in beeld komt wordt er echt werk gemaakt van de buitenkant door een ontwerper in te huren. In de straatversie is het voor die tijd best een aardig ding. De aandrijflijn wordt bij grote spelers als GM (motor) en Porsche (versnellingsbak) weggehaald. De auto’s zijn erg snel en domineren soms de startvelden en uitslagenlijsten. En als dat gebeurt in Amerika weet je het al…ze worden uitgesloten van deelname!
Na 2001 hoor je nog maar weinig van ze en uiteindelijk stoppen ze ermee. Ninco maakte van de MT900 een slotcar die redelijk binnen de grenzen bleef, NSR ging daar met de deegroller overheen. Hierdoor werd hij platter en breder! Het kapje is van een soort Tupperware plastic, erg flexibel en erg licht en sterk. Het is bij mijn weten de eerste kennismaking met het merk NSR en dat zal in 2007 zijn geweest.
Mijn auto is trouwens niet veel nieuwer en heeft al een bewogen carrière achter de rug als endurance-racer. Nu maar hopen dat de ban bij ons nog even uitblijft!
