Zondagmorgen kwart over 7 draaien de koplampen van Dennis de straat al in. Eddy is er zoals al aangekondigd nog niet. Het is gelukkig nog aangenaam van temperatuur en al snel doemt het slanke silhouette van zijn ruim 30 jaar oude Honda op. Even voor half zetten we, Dennis, Marco, Eddy en ik, koers naar Friesland met een volle kofferbak. Even na 8 uur draaien we de binnenring van Marrum op.
Het is alweer lang geleden dat we daar voor het laatst waren maar alles voelt nog hetzelfde aan. Uiteraard is John is er al. Fred komt al haastig aangerend en wordt begroet. We gaan snel de baan op om van de vrije ruimte te profiteren. Alphons en Job zijn er ook al. Als we de 4 tracks “gedaan” hebben heeft Fred de kan koffie van beneden opgehaald en serveert daar warme gevulde koeken bij! “Ach ja, een cake is tegenwoordig ook duur!” en “we hebben beneden een echte oven staan dus tja…” aldus de altijd bescheiden Fries gevraagd naar het hoe en waarom.
Het kostte nog best even tijd voordat ik een beetje op stoom kwam met de van Ivan overgenomen Toyota. Dennis, Marco en Eddy hebben daar met hun Toyota’s minder moeite mee. Eddy is toch niet echt happy en heeft zijn oog toch weer laten vallen op mijn gele Viper die als Ersatz-wagen is meegenomen. Zijn Toyota wil ondanks heldhaftige pogingen van de afgelopen weken niet meewerken. Het verschil in grip tussen ons beider exemplaren is stuitend!
Willem gaat wel lekker met de good old Marcos. Ik besluit definitief de Toyota in te zetten, hoewel de Porsche GT1 niet echt minder aanvoelde. Na nog een ronde langs de banen gaat de stroom eraf en worden we bij de keuring verwacht. Er blijken blauwe rubber kapsteunen in mijn Toyota te zijn gezet door de vorige eigenaar ipv. de zwarte. Die hebben een dunnere bodem waardoor de auto wat dieper ligt. Die zwarte “leen” ik even van een van mijn andere Revo’s en de auto is weer legaal. De nieuwe bandjes gaan met een scheutje Zippo soepel om de velgjes en lijken zich op die manier meteen goed op hun plek te bevinden.
Na de keuring wordt er de gelegenheid gegeven even in te rijden. In groepjes van 3 of 4 krijgen we een minuut de tijd aan de nieuwe banden te wennen en te zien of alles in orde is, geen bobbels of ander ongemak. Dat zag er wat mij betreft prima uit.
Daarna is er de kwalificatie. De lijnen tussen Jacqueline en wedstrijdleider Roland zitten nogal in de war waardoor de volgorde van de 1 iets anders is dan die van de ander. Uiteindelijk komen we allemaal aan de beurt om binnen de minuut de snelste ronde neer te zetten.
Dennis is super snel en ook Eddy zit in de buurt 8.7/8.8. Als ik de baan op ga heb ik niet de illusie me in dit geweld te gaan mengen maar de 1e ronde is al een 9.1! Al snel duik ik onder de 9 en een 8.8 is gewoon een halve sec. sneller dan bij het inrijden! In Almere was dat precies andersom! Alleen Marco weet hierna nog net onder mijn tijd te duiken. Willem gaat m.i. juist weer wat langzamer dan bij het inrijden.
Al met al zijn de SRA-mannen en Marco wel degenen die hier de lakens uitdelen. Dit ook mede door de afwezigheid van de Van Altena’s (functie elders) en het gebrek aan thuisrijders. Fred: “ik heb vandaag 2 groepen” holt de hele dag met zijn schort voor door het pand en Roland is de wedstrijdleider en moet er al weer voor het einde van de wedstrijd vandoor. De oppositie is vandaag van Aukje, Jenco, Sjouke en ook John namens Friesland. Rob, Roel, Alphons en Job namens de rest van Nederland. In totaal 13 personen.
Race 1/1: De racetijd is 6 minuten per baan. Jenco, Aukje en Job. 2 Porsches en een Ferrari. De familie Sieperda heeft de regelaars kennelijk nogal in een agressieve modus staan wat leidt tot een grote hoeveelheid uitvliegers. Jenco sloopt de Porsche langzaam maar zeker. De auto gaat zelfs en keer over de boarding op de grond! Marco verzamelt trouw alle onderdelen. Bij Aukje is het minder heftig, maar zij heeft hier wel eens beter gereden. Job heeft het ook best zwaar maar weet uiteindelijk wel te winnen.
Race 1/2: Alphons, Sjouke en Roel. De beide Vipers met de kanarie gele Ferrari P333 ertussen. Deze auto’s leveren een spannende race op. Ze zijn aardig aan elkaar gewaagd. Maar Alphon’s Viper ziet er net wat beter uit dan de andere 2. Roel misschien wat te voorzichtige en Sjouke gaat er net wat te vaak uit. De fluoriserend gele Viper loopt zodoende 1 a 2 ronden uit op de collega’s. 113,112 en 111.
Race 1/3: John, Willem en Rob, 3 korte auto’s. Deze heren zijn ook erg aan elkaar gewaagd! Het is Willem, die hier ook altijd graag rijdt, die aan het langste eind trekt. Ook hier close racing, maar dan een trapje hoger! 121 tegen 2x 120.
De beroemde Marrumse lunch!
Dan gaan we eten beneden, want het is al over enen, opschieten, anders wordt de patat koud en slap en ontploffen de kroketten. Helaas heeft ergens een foutje er voor gezorgd dat de resultaten van de vorige races niet zijn opgeslagen. Gelukkig hebben we de foto’s nog en dankzij o.a. Alphons weet Roland alles weer te reconstrueren!
Dan toch naar beneden, waar de keurige tafels in een groot vierkant klaar staan. Jannie heeft speciaal voor vandaag een mooie jurk aangetrokken en komt langs om onze borden rijkelijk van patat te voorzien. Even later zijn ook de kroketten, frikandellen en hamburgers aanwezig en kan er worden aangevallen!
Intussen keuvelen de rijders met elkaar en met gasten als Johan Post, die ook een vorkje komt mee prikken. Daarna worden we verzocht naar boven te gaan en met onze kleverige patathandjes de regelaars op te pakken.
Race 1/4: Daar zijn ze dan: De Toyota’s! Met daartussen de Viper van Eddy. In de trainingen en kwalificatie is deze groep toch wel een aantal tienden los van de rest. Dennis, Eddy, Marco en ikzelf. We starten rustig, ik zit aan de binnenkant, dus meteen dat scherpe knikje naar rechts voor bocht 1. En wat je nou juist niet wil, gebeurt toch! De auto schuift onbeholpen rechtdoor! Bovenop de op baan 1 liggende Dennis. De dienstdoende marshal weet even niet goed wat hij hier mee aan moet en staat wat hulpeloos met de 2 auto’s te zwaaien. Hij blijkt de wat weinig contrasterende gele en oranje cijfers niet te kunnen lezen…
Eddy en Marco zijn dan al zeker 1x langsgeraast en de gemoederen rondom de baan zijn hoog opgelopen. Na een kort oponthoud wordt er weer verder gereden, waarbij Dennis en ik de gemiste rondes erbij krijgen. Intussen begrijp ik niet wat er fout ging met de auto. Daar kom ik al snel achter als hij er weer een keer uitgaat. Hij doet raar, blokkeert en lijkt zelfs achteruit te willen.
Bij inspectie lopen de wielen gewoon vrij, op de baan gaat het meteen weer fout. Ik besluit uiteindelijk de bodemplaat achter inclusief de achterlichten er af te peuteren. 1 van de steunen lijkt los te zitten en daardoor is er de mogelijkheid om tegen de achterband aan te komen onder het rijden. Eenmaal bevrijd van dit kleinood heb ik nog een half minuutje om te zien of het heeft geholpen. De auto rijdt als herboren!
De heren zijn intussen in een felle strijd verwikkeld. Marco en Eddy ontlopen elkaar uiteindelijk maar heel weinig. Eerstgenoemde heeft uiteindelijk slechts 11 baansectoren voorsprong! Eddy maakte een uitschieter teveel. Dennis zit daar 2 ronden achter. Ik kan weer meekomen qua tijden, maar meng me niet in de gevechten om onnodig leed te voorkomen. Ik krijg op een gegeven moment wel een keer vrij baan van Eddy, omdat ik op dat moment de snelste van ons 2 ben!
Ik kan straks, vanwege het lage aantal ronden, wel zo door naar de eerstvolgende groep! Maar eerst wel even de achterbodem weer vast zien te lijmen. Met secondelijm en wat tragere flexibele reparatielijm doen Eddy en ik ons best het ding weer op zijn plek te krijgen. Als tijdelijke support doe ik nog een stripje glastape. De gebruikelijke tapeverbinding tussen het echte chassis en dit deel laat ik achterwege. We gaan het zien want tijd om te drogen is er niet!
De 2e race:
Race 2/1: JW, Aukje en Jenco. Rustig opbouwen en kijken of het zaakje op zijn plaats blijft. Op deze manier is Aukje nog best lastig in te halen! In de pauze is er denk ik even aan haar regelaar gedraaid, want de roze RWB “Rauh Welt” Porsche gaat weer lekker snel en het aantal foutjes is beperkt. Eenmaal op stoom is de Toyota natuurlijk geen partij voor haar. Totdat ik weer een licht schraapgeluid hoor. En ja hoor, even later is de achterbodem weer los geschoten. Hij wordt nu door de glastape achter de auto aangesleurd. Hierdoor blijft het gewicht van de kap legaal!
De spoiler is nu aan 1 kant los gekomen, maar blijft goed aan de auto vastzitten. Bij het omnummeren doet een van de marshals de onderbodem weer min of meer op zijn plek en rukt en passant de spoiler er ook maar af!(?). Ik mistte de slepende onderbodem en dacht dat hij er weer af was. Helaas duikt hij al snel weer op en begint het geduvel opnieuw. Uiteindelijk haal ik hem er maar weer af. De auto blijft intussen wel prima tijden produceren zonder dat ik echt sta te pushen. Ik kom uiteindelijk op bijna 124 ronden!
Aukje verbetert ook enorm met een plus van 15 ronden tot bijna 119! Jenco scoort zelfs een plus van 19 ronden, maar blijft toch laatste zoals het zich laat aanzien.
Race 2/2: Job, Sjouke en Roel. Eerstgenoemde tamelijk nieuw hier de 2 anderen kennen deze baan wat beter.
De mooie zelf gespoten Momo Ferrari F40 heeft denk ik wel potentie, maar mist nog wat finesse. Op een gegeven moment parkeert hij deze fraaie kap naast de baan en komt de bodemplaat alleen onder de tunnel uitrijden! Maar als hij weer rijdt is hij toch de snelste op de baan en weet hij er bijna 2 ronden meer uit te slepen dan de collega’s. Die zitten elkaar stevig op de huid.
Roel als altijd keurig binnen de lijntjes kleurend, de ander heeft een wat robuustere rijstijl. Gelukkig is de Ferrari daar op gebouwd en wordt de enorme achtervleugel er na verlies gewoon weer magnetisch op geklikt. Sjouke weet wel nipt voor Roel te finishen. Sjouke en Roel zitten akelig dicht bij hun eigen resultaat in race 1. Volgens mijn berekening is Roel de snelste van de 2 overall, volgens Jacquelines notitie echter niet(!?).
Race 2/3: Rob, Alphons en John. John’s McLaren is steeds in gevecht met Rob. De kleine snelle GT2 is wel rapper dan zijn Britse tegenstrever, maar hij wipt er net even te vaak uit. De Viper van Alphons ziet er eigenlijk best snel uit, maar verliest de aansluiting. Grappig is dat Rob en John ook binnen 1 ronde van hun eerste raceresultaat blijven. Bij Alphons is dat 1,5 ronde, maar die is dan wel sneller!
Race 2/4: Eddy, Marco, Dennis en Willem. Weer een hoog SRA gehalte. Uw reporter zit er nu niet bij, dus dat belooft een mooie strakke race te worden! Eddy en Marco krijgen het met elkaar aan de stok. Dennis is niet helemaal zichzelf en maakt wat ongebruikelijke foutjes. Dat wordt er niet beter op als er wat inzetten niet helemaal foutloos verlopen, te traag, verkeerde baan enz. Dat is natuurlijk ook erg frustrerend, opgeteld bij wat er in race 1 is gebeurd.
Willem rijdt zijn eigen race, wetende dat hij safe zit bij een herhaling van race 1. Eddy of Marco. De één onbewogen, ook al is het nog zo druk om hem heen. De ander…is dat niet.
Tegen het eind, er moest iets gebeuren, er is contact! De zwarte Toyota staat naast zijn spoor boven op de brug, recht voor de rijders! De gele Viper, waar is die? Die lag er toch ook uit!? Wat blijkt: Eddy’s auto heeft zichzelf er via de boarding gewoon weer in geduwd! Hij rijdt nog!
Marco strekt zich over de baan heen en duwt de Toyota in het spoor. Willem klapt echter nietsvermoedend tegen de andere hand van Marco aan die op de baan steunde! Willem is nu ook goed pissig, zijn auto ligt namelijk op de grond! Waar zijn de marshals als je ze nodig hebt!
Eddy houdt intussen de kaken op elkaar, de ogen op zijn auto en wint de race! Marco kijkt na afloop de rondetabel van de laatste stint nog helemaal na bij de wedstrijdleiding, maar moet toegeven dat Eddy vandaag toch echt de winnaar is. Racen is ook een mentaal spelletje en dat laat Eddy ook vandaag weer zien. Er is ook niets gestolens bij, want ook over 1 ronde is hij in deze laatste stint net wat rapper dan de Toyota’s!
Eddy komt nog iets verder dan in race 1 en heeft daarmee ook de meeste ronden per race en in totaal afgelegd. Dennis is keurig derde. Hij komt net 10 baanvakken verder dan ik in die laatste race. Willem wordt in de dagstand 4e, ik uiteindelijk 8e.
Al met al een incidentrijke race vandaag. Eddy en ik zeiden onder het eten al tegen elkaar: “De beste marshals staan hierna te racen en staan niet aan de baan”. Dit is zonder borstklopperij toch wel waar gebleken. Dat de nummertjes een kleurtje hebben is goed bedoeld, en het gebeurt vaker, maar het helpt ook niet. Duidelijkheid voor alles.
Ik heb nog nagedacht wat opeens mijn probleem was in de eerste bocht. Voorheen had ik niet de kleinste aanwijzing gehad dat er iets mis was. De 1e mogelijkheid is dat de nieuwe dikkere rubbertjes de achterband iets dichter bij het bodemplaatje gebracht hebben, maar dan had ik daar bij het inrijden ook last van moeten hebben. 2e mogelijkheid is dat de lange achterkant een enkele keer de boarding wist te raken. Hierdoor kan het plaatje evt. los zijn komen te zitten. De 3e mogelijkheid is door menselijk contact bv. bij het tapen. Hoe dan ook, het is gebeurd en dat is vervelend genoeg. En het kost een hoop punten.
Die punten hebben Eddy en Marco wel mooi bij kunnen schrijven. 58 voor hun beiden. Dennis, Willem, John en Rob doen ook goede zaken voor het kampioenschap. Johan merkt na afloop nog op dat Eddy, in tegenstelling tot menig collega, een bejaarde “Muco” regelaar gebruikt. Zo te zien kan hij daar nog steeds prima mee uit de voeten!
Dennis, Marco, Eddy en ik gaan na afloop in 1 auto naar huis. Het lijkt wel of iedereen min of meer berust in wat is gebeurd.
De laatste Revo race is 10 december, maar er is nog geen duidelijkheid waar die wordt gehouden. Hou de aankondigingen in de gaten. Je kunt dan voor Sinterklaas wel meteen zo’n snelle Viper vragen!
Jacqueline bedankt, en ook Jannie, Fred en Roland en de rest van Racing Unlimited!
Tot snel.